Maiatzaren 15ean 08:00etan hasiko da jarduera Arespalditzan eta ez du etenik izango eguerdira arte.
17:00-19:00 // Izen-emate mahaia, aurrez aurreko txapa banaketaren hasiera (San Anton plazan) 17:00-18:30 // Xaibor (San Anton plazan) 18:30 // Txokolatada (San Anton plazan) 19:30-21:30 // Kantu kalejira Ugarte Otxotearekin, Euskal Jaiaren eskutik (frontoi kaletik hasita)
Mireia Centeno psikopedagogoaren eskutik.
Ekimenari hasiera emateko Ahobizi eta Belarriprest panpinak
Bizkaiko Bertsolari Txapelketarako sailkapen fasearen baitan, "Udabarria Bertsotan 2025" ekimeneko saioetako bat Orozkon izango da, B multzoaren barruan. Bertsozaleen gozamenerako, maiatzaren 15ean bertso saio berezia ospatuko da Donibane Aretoan, arratsaldeko 18:30ean. Saio honetan sei bertsolarik neurtuko dituzte indarrak: Ander Aldazabal Olabarri Ander Sarriugarte Garcia Ander Ucelay Aristi Arkaitz Zipitria Mendizabal Inazio Vidal Gurrutxaga Irune Basagoiti Agirre Gai-jartzaile lanetan Idoia Anzorandia Kareaga ariko da. Ekitaldi hau Bizkaiko Bertsozale Elkarteak antolatu du, eta Bizkaiko Foru Aldundia, BBK eta Orozkoko Udala dira babesle nagusiak. Laguntzaile gisa, Begitu elkartea arituko da. Sarrerak eskuragarri daude webgune honetan: www.bertsoSarrerak.eus
19:00 // Euskaraldiko mezuaren irakurketa, barbakoa Laudioko odolosteekin (Rakatapla), triki giroa eta kalejira (Alberto Aceron, euria eginez gero Aldai plazan)
Sarrera dohainik. Ombuaren Itzala proiekzioa eta Patxi Bisquert zuzendariarekin solasaldia. Zizurkilgo familia xume batean jaioa, Pello Mari Otaño bertsolari eta olerkari handi bat izan zen. Gerra saihesteko XIX. mendearen azken laurdenean Argentinako Errepublikara emigratu zuen. Gautxoekin ganadua bazkatu eta herri-poetak irakurtzen ditu. Ez da ez Rufo Tolosa, ezta Martin Fierro ere, baina berak ere bere egiak kantatzen ditu. Otaño joan-etorrian bizi da, melankoliaz beterik: Europan argentinar sentitzen da eta Pampa aldean, berriz, euskaldun. “Ombuaren” itzala bilatzen du; zuhaitzak bere konposizio ezagunenetako bat inspiratzen dio eta emigrantearen nostalgiaren sinbolo bihurtzen du. Buenos Aires-en euskara irakasle postua lortzen du Laurak Bat euskal etxean. Euskal Herrira itzuli da. Kuban borrokan ari diren tropa espainiarrei gorazarre egiten dieten bertsoak idazten dizkio. Kasualitatez, bere bertso “tamalgarriak direla” aipatzen den elkarrizketa bat entzuten du. Kuban soldadu zaurituak babesten dituen neska bat ezagutu egin du, eta haretaz maitemindu da Otaño. Ekarpena egiten du, baina emaileen zerrendan bere izena ez jartzeko erregutzen dio. “Martin Fierro”ren bertsoak errezitatzen dizkio, Panpan egiten zuen lana azaltzeko. Donostiako intelektualen zirkuluak liburu bat argitaratu du bere bertsoekin. Prentsak “inspiratutako poetatzat” jotzen du. Halere, inguruko giroak itota sentitzen du bere burua, eta Argentinara ontziratuko da, emaztea Madalen eta hiru semeekin batera. Otaño ombu zaharrarengana itzultzen da. Bi nostalgien besarkada da. Pehuajon bizitzen jarri da. Bertan askatasunez kanta dezake, inolako presio eta traba politikorik gabe: “Ez dugu arrazoirik, gutxi garelako... eta arrazoiaren jabeak asko dira”, esaten digu. Uriarte, La Baskonia-ko zuzendariak lanpostu interesgarria eskaintzen dio; aldizkarian kolaboratzeaz gain, Rosarioko Nekazaritza Zentsuan lanean ari da. Horrela ezagutzen du matxinsaltoaren izurritea, eta inbasioaren sinbolo bihurtzen du.Argentinan hiru alaba gehiago sortzen dira, maistra izan nahi dutenak. Uriarterekin hitz egiten du, haren bitartekaritzaz ikastetxe on bat aurkitzeko. Euskal-amerikar sentitzen da Otaño: "Bihotz-bihotzez besarkatzen dugu gure ondorengoen aberria...beste batzuek ere maitatuko dute; baina guk bezain beste, ez gehiago”. Buenos Aireseko Laurak Bat euskal etxearen inaugurazioan hitzaldi sutsua ematen du. Bertsoz eta gogoetaz betetako insomnio gaua, beste hainbatetan bezala. Oihal bat sukaldeko mahai gainean; Otañok, goibel, zazpi zatitan mozten du oihala, Zazpiak Bat-en metafora, euskal jendearen sentimendua, batasun nahia islatzenduen konposizioa sortuz. Bere azken konposizioa 1910ekoa da:Argentinako Errepublikari, bere independentziaren lehen mendeurrena dela eta, gorazarre egiten dion olerkia. Otaño, liberal-fueristatik nazioarteko errepublikano konbentzitu bihurtu zen: “Maiatzeko eguzkiak aska ditzala Euskal Herria eta menderatutako herri guztiak”. Otaño handik gutxira hil zen Argentinako diasporan, 53 urte zituela. Ombuaren itzalpeanatseden hartzen du betiko,... eta José Hernándezen hizkuntzan abesten du:"Gizakiak isilean jasaten du / desamodioa eta gaiztakeria, / bihotz-hezurra / erdibitzendiotenak. / Erdia galdu da, / bestea hemen daramat, / kantu bidez borrokatu dudan tokian,/arrazoiaren jabe direnen aurka.”