Gure (zoro)etxea: 02x07 Hau ez da poema bat

Erabiltzailearen aurpegia Mikel Ayllon Corral 2017ko mar. 30a, 14:40

Hala Bedi irratiko Araba Hizpide saioaren iritzi-tarterako zutabea.

Batzuetan, ez dakit, dei nazazue zoro nahi baduzue, baina irudipena dut idazten dugun guztiak zerikusi handia duela bizi dugun egoeraren larrian eta munduaren hondamendian. Eta guztia esaten dudanean, guztia esan nahi dut, baita hitz txatxu hauek ere.

Batzuetan, begiak oraindik itxita ditudala esnatzen naiz, eta Telmo eta Labrit pisukideez hizketan hasten natzaizue, pixka bat gogogabe, Telmo eta Labrit, gainera, benetazkoak balira bezala. Kontatzen dizuet zer gosaltzen dugun zoroetxe honetan. Kontatzen dizuet zein haserretzen den zeinekin, edo nola egiten diogun errieta elkarri.

Batzuetan, benetan diotsuet, gerra kazetaria naizela sentitzen dut, bi bandoen arteko tiro artean ernai. Edo kultur kazetaria, edo kiroletakoa ere ez gutxitan. Batzuetan iruditzen zait ikusi uste dudana kontatu besterik ez dudala egiten, zapatillak erantzi edo pijama janzten duenaren asmo antzekoarekin.  

Ursula K. Le Guin idazleak esana da: “bizi behar dugun garai beltz honetan, biziki behar duguna kazetaritza gutxiago eta poesia eta fikzio esanguratsu gehiago da”. Eta ni larrituta bizi naiz, ez dakidalako kabituko ote zaidan hain esaldi luze eta pisua kamiseta batean, eta irudipena dudalako, poesia eta fikzioa idazten dugunean ere, kazetaritza gehiegi egiten dugula, eta poesia eta fikzio esanguratsu gutxiegi. Eta gero, hori gutxi ez eta kexu agertzen gara, literaturak prestigioa galdu duelako, ia inork ez duelako libururik erosten, eta irakurri, despistaturen batek soilik, eta noizbehinka. Ez galde niri horren arrazoirik. Auskalo. Baina irudipena dut, aukeran, jendeak nahiago duela periodiko originala irakurri eta ez liburu batean argitaratutakoa.

Batzuetan, zaku bete irudipen esantzen naiz, eta begiak irekita. Eta orduan ohartzen naiz non nagoen. Eta gure zoroetxean ez dago sukalderik, ez egongelarik, ez gosaririk, ez Telmorik, ez Labritik. Orduan pizten zait kazetaritza egiteari utzi eta poesia idazteko gogoa. Baina, lasai, laster joaten da, erizaina gelan sartu eta pilulak irentsarazten dizkidan bezain pronto. Orduantxe zoratzen bainaiz, hemen egoteko, zoratuta egon beharra dagoelako.

Batzuetan, pilulek eztarria laztantzen didaten bitartean, poetaren esanek betetzen didate burua trumilka. Hark esana da: “poesiak, begien bistakoa da, ez du mundua aldatuko, baina mundua aldatuko duten pertsonak aldatuko ditu”.

Eta gero, gelatik ateratzen naiz, egunero bezala, Telmo eta Labritekin gosaltzera.

LAGUN AGURGARRIA:

Bisitatzen ari zaren webgune hau euskararen normalizazioaren alde Aiaraldea Ekintzen Faktoria proiektu berrituak garatzen duen tresnetako bat da.

Euskarazko hedabideak sortu eta eskualdean zabaltzeko gogor lan egiten dugu egunero-egunero langile zein boluntario talde handi batek.

Hedabide herritarra da gurea, eskualdeko herritarren ekarpen ekonomikoari esker bizi dena, jasotzen ditugun diru-laguntzak eta publizitatea ez baitira nahikoa proiektuak aurrera egin dezan.

Herritarra, anitza eta independentea den kazetaritza egiten dugu, eta egiten jarraitu nahi dugu. Baina horretarako, zure ekarpena ere ezinbestekoa zaigu. Hori dela eta, gure edukien hartzaile zaren horri eskatu nahi dizugu Aiaraldea Ekintzen Faktoriako bazkide egiteko, zure sustengua emateko, lanean jarraitu ahal izateko.

Bazkideek onura eta abantaila ugari dituzte gainera, beheko botoian klik eginda topatuko duzu informazio hori guztia.

Faktoria izan, egin zaitez bazkide.

Aiaraldea Hedabideko lantaldea.


Izan bazkide