2004.urtean hasi zen Aiaraldeko txakolina munduratzen. “Lehenago ere egiten ziren gauzak, independenteki ordea”.
Jose Antonio Merinoren hitzetan, Bartzelonako feria bat izan zen mugarri, “Ameriketan sartzeko kontaktua egin genuen, Estatu Batu guztietan sartzekoa, ez Euskal Etxe edo diasporan bakarrik”.
Geroztik, azoka ugaritan hartu dute parte hemengo ekoizleek, “ezinbestekoa da ferietara joatea eta bertan presente egotea”. Horrela lortu dute Tailandian, Perun, Malasian, Japonian, Estatu Batuetan, Frantzian, Austrian, Finlandian, Norvegian... tokiko produktuak barneratzea. “Europa guztian gaude, Amerikako eremu askotan ere bai...Guztira, gutxi gora behera 18-20 herrialdeetan dago Arabako Txakolina”, erantsi du.
Konpetentziarik ez
Bizkaiko eta Getariako Jatorrizko Txakolina dute konpetentzia atzerrian, baina bakoitzak bere berezitasunak dituela eta, ez dira elkar zapaltzen Merinoren aburuz.
“Bat-egiteko erraztasunak bihurtzen du erakargarri mundu mailan txakolina”. Eskualdeko upategiak beste herrialdeetara joaten dira saltzera, eta bisita itzuli egiten diete bezeroek gerora. “Oso ardo bereziak dira gureak, ardo zuriekin oso ondo lehiatzen dira”, nabarmendu du Merinok.
Kostaldeko lurretan ekoizten denez Bizkaia eta Gipuzkoako txakolina, ezaugarri ezberdinak ditu: “Itsasotik gertu daudenak garraztasun eta gradu gehiago dute, gurea konplexuagoa da”.
Ekoizpenaren %30, mundura
Egun, ekoizpenaren %30 inguru kanporatzen da mundura. Datu oso ona bada ere, etorkizunean %50 saltzea atzerrian litzateke egokiena, adituaren ustez.
Nazioarteko bezero edo herritarren harreraz galdetuta, ardo berezi gisa hartzen dutela nabarmendu du Merinok, otordu edo egun berezietarako hautu edo detaile gisa.
