Futbolaren munduan, gero eta gehiago dira konnotazio negatiboak positiboekin alderatuta. Azken denboraldia zeharo bortitza izaten ari da.
Gurasoen arteko borrokak, epaileei oldartzen zaizkien gurasoak, jokalariei txistua botatzen dieten zaleak… edo nire kasua bera, gurasoen eta, harrigarria badirudi ere, arabar epaileen gezurrak jasan dituen kirol-argazkigintzaren zale soila.
Nire esperientzia pertsonala alde batera utzita, azken denboraldi honetan Arabako eta Bizkaiko zelaiak bisitatu ditut kategoria askotan: eskola-futbolean, oinarri-futbolean, eskualdekoan, hirugarren mailan eta baita bigarren maila RFEFn ere. Horietan guztietan, inoiz imajinatuko ez nituzkeen gauzak ikusi eta entzun ditut. Askotan, klubetako kideek bultzatzen dituzte egoera horiek; izan ere, geldiarazi beharrean batu egiten dira; minutu batzuk lehenagoko aurkezpen ofizialean euren klubak balioak dituela adierazi izanagatik ere.
Horrelako ekintzak telebista kateetan ikustera ohitu gara eta tamalgarria da, futbolak irakats ditzakeen balioak zikintzen dituztelako. Egun, futbolaren inguruko errealitatea hori da; lehiatuko diren taldeak ezagutzen ditugunean, ezer gertatuko ez den esperoan geratzen gara, erreguka. Talde batzuek, zorionez edo zoritxarrez, puntu gorria dute.
Egia da, orain arte ez dudala ikusi edo entzun Amurrioko eta Aguraingo taldeen norgehiagokan gertatutakoaren antzekorik; baina, bai ikusi ditut zaleen arteko ukabilkadak, irainak, arrazakeria eta baita konnotazio matxistadun jarrerak ere.
Beste adibide bat iazko azaroan Bizkaiko gazteen mailan gertatutakoa da, Portugalete eta Peña Athletic lehiatzen ari zirenean harmailan izandako borroka baten ondorioz bertan behera gertatu zena; edo duela gutxi Padura kirol klubeko zelaian jazotakoa, hirugarren maila RFEFko San Ignazioren aurka. Orduan, harmailetako zaleak jokalari arabarrak iraintzen hasi ziren eta, azkenean, partida amaitzean batzuk zein besteek borrokan amaitu zuten.
Eskola kirolean gurasoak izaten dira egoera hauen protagonista. Antza, beren seme-alabekin gozatu beharrean, borroka da bilatzen dutena, eta aurkarien entrenatzaileak iraintzen dituzte. Gero, ez da harritzekoa haurren ahotik irain homofoboak eta arrazistak entzutea jokalarien, marrazainen edo epaileen aurka.
Partida bakoitzean, 90 minutu ditugu zein ezustekorekin topo egingo dugun pentsatzeko. Futbol ona zaharkituta geratu da.