Zerk eraman zaitu Italiara?
Orain dela urte bat, Bilboko unibertsitateak Erasmus + proiektuan parte hartzeko aukera eman zidan. Lehenengo momentutik baietz esan nuen gehiegi pentsatu gabe eta behin plaza onartuta, Italiako iparraldera (Padova) joatea aukeratu nuen. Irailaren 26an heldu nintzen italiara, eskolak hasi baino bi aste lehenago.
Nolako hiria da Padova?
Italiako iparraldean nago, konkretuki Padovan. Hiri honen abantailak bere kokapena eta edertasuna dira. Venezia eta Veronaren artean dago. Aldi berean, ez da Italiako hiri ezagunena, baina esan dezaket oso polita dela. Batez ere, beste Italiako hiriengandik bereizten duena bere lasaitasuna da.
Zure lehenengo aldia da atzerrian bizitzen?
Bai, nire lehenengo aldia da beste herrialde batean bizitzen. Hasiera batean, beldur pixka bat ematen zidan etxetik kanpora joateak bost hilabeterako. Baina betidanik izan da nire ametsa Erasmus programabatean parte hartzea eta oso pozik nago amets hau, errealitate bihurtu ahal izan dudalako.
Nolakoa da zure egunerokotasuna bertan?
Nire egunerokotasuna aldatu egin da Artziniegakoarekin alderatuz gero. Goizak gutxi gorabehera berdinak dira, unibertsitatera noa ikastera eta etxera bueltatzen naiz jatera. Baina arratsalde eta gau guztietan plan desberdinak egiten ditugu lagunekin batera. Aldaketa handia izan da herri txiki batetik hiri batean bizitzen pasatzea.
Euskal Herriarekin alderatuz, zeintzuk dira ikusi dituzun desberdintasunik nagusienak?
Bizi kalitatea eta pentsaera dira desberdintasun nagusiak. Euskal Herrian pentsamendu irekiago bat daukagu italiarrekin konparatuta. Eta bizi kalitateari dagokionez, ohikoa den janaria ez da oso osasungarria eta osasun zerbitzu publikoak ezin dira konparatu. Euskal Herrian zerbitzu publikoa askoz aurreratuago dago.
Italiako iparraldean egon arren, gizartea nahiko matxista da. Aiaraldean azken urteetan gai honi buruz egindako aurrerapen guztiak, Padovan ez dira islatzen.
Besterik? Anekdota aipagarririk?
Esan beharra dago, lehengo astea oso gogorra izan zela hemen. Euskal Herritik lau gazte etorri ginen eta momentu honetan, bi bakarrik geratzen gara. Lehenengo momentutik, pisu bat alokatzeko zailtasun handiak izan ditugu eta horrek, psikologikoki nahiko eragin digu. Aste horretan zehar, momentu askotan pentsatu nuen ezinezkoa izango zela hemen geratzea. Inmobiliaria guztietan esaten ziguten ez zeukatela ezer guretzat, gazteak eta atzerritarrak izateagatik. Hala ere, beste askok ez bezala, bi pertsonentzako alokairu bat lortu dugu.