Hala, zalantzaz beterik hurbildu ginen hitz-ordura eta erantzunak pilak kargatu zizkigun. Dozena bat gazte elkartu ginen: lehenengo, Euskal Herri mailako bi proiektu ezagutzeko elkarrizketa irekira; gero, mahaiaren bueltan iritzi trukaketa eta gogoetak partekatu genituen; ondoren, bakarrizketa musikatu batekin, umorez eta serio, hizkuntzarekiko gure bizipenen ispiluaren aurrean jarri ginen; azkenik, ilusioa partekatu genuen garagardo eta tortilla batzuen bueltan. Gustura oso. Piztuta. Ideiak bilduta. Bigarren txanda baterako gogoz.
Kezka partekatu genuen, datuak ez baitira onak, baina erruduntasuna gazteon bizkar jartzea... utikan! Instituzioek ere zer egina badute, egina baino gehiago, argi diogu. Argi diogun gisan euskara gure sentitu behar dugula. Berebizikoa da. Formalismo eta akatsaren arteko tentsioa erlaxatu eta hizkuntza esperientzia positiboekin lotu, sufritu barik euskara gozatu! Gainditu ditzala gune politizatuak, zabaldu dadila denera. Euskaraz ere izan gaitezkeela jator, gazte, moderno, errebelde eta zergatik ez, guay. Eta, aldi berean, nola lortu biziraupen borroka zenbaitetan euskara ez dadila izan lagatzen den lehena.
Amurrio, Urduña, Areta, Orozko eta Laudioko gazteak elkartu ginen eta eskualdera begira, sorkuntzan oro har, euskara eskas ikusten dugu. Lurralde osoan bezala, pil-pilean diren gaietan erreferente euskaldunak ditugu faltan. Kirol eremu gehienetan, euskarak kale, gure hizkuntza arrotz.
Buelta bat eman nahi diogu, piztutako txinpartari heldu, jarraipena eman, gehiago batu, erosotasunetik atera, eredu izan, eta ez errudun, akatsari beldurra laga, hizkuntza gozatu, euskara gure egin... 2023 honetan ere, hegal egin nahi dugu, euskara bidaide eta elikagai.
Zuri, agian, bost; ala ez?