Irlanda hitza norbaitek esatean, burura etortzen zaizkidan gauzak, sentimenduak....deskribatzeko edo esateko zaila da, baina, emozio biziak nire tripan, argazki azakarrak buruan eta ezin gelditu ahal dudan ateratzen zaidan ahoz-aho doan irribarre hori ,da, Irlanda.
Dublinera joan nintzen, hain zuzen ere, Dublineko hegoaldera, Dun Laoghairera. Denda asko zeuden, parke natural berde-berdeak, hondartza, portua, zentro komenrtziala....denetarik. Gainera, Dublineko erdigunea 35 minutara zegoen autobusez. Bidaia ez zen astuna egiten, elkarrekin oso ondo pasatzen genuelako. Horrez gain, ingeles asko ikasi nuen, baina nire ustez, Irlandak eman didan gauzarik garrantsitsuena, ezagutu dudan gende miresgarria izan da. Beraiei esker, egunero altzatzen nintzen pozik eta klasera joateko gogoekin, beraiekin egoten nintzelako.
Momentuak, momentuak, momentuak....zenbat momentu miresgarri ditut han. “Oso eskertuta nago momentu hoiengatik eta oso pozik zuek ezagutu zaituztedalako. Bizi ditugun momentuak, nire bizitzan egon zareten egunak, partekatu ditugun gauzak, egon garen leku bakoitzetan...argazki bat bezala gogoratuko ditut. Beti izango zaituztet nire bihotzen, beti gogoratuko zaituztet”. Eskerrik asko denagatik. Maite zaituztet.