Betirako gainean eramango dugun pena eta tristura sakonaz bete ginen; lagun baten galera, aita, senarra, semea, anaia, neba. Bere beste familia, txirrindularitzakoa, Astana taldekoak, ere kide bat galdu zuen.
Micheleren palmaresa ederra zen, txirrindulari bikaina, dudarik gabe. Lasterketa asko irabaziz gain, korrikaldi asko irabazarazi zien bere taldekideei.
Bestalde, Michele benetako txalpeduna zen eguneroko bizitzako lasterketan. Taldean eta txirrindularitzan ez dira berarekin bizipen alai bat ez dutenak eta bere izaeraz txundituta geratu ez direnak. Beti alai, irribarretsu, bizitzaz gozatzen duen pertsona horietakoa eta bizipoz hori azalerazten zuenetakoa. Taldekideetaz arduratuta, nola lagundu eta nola egunero hobetu ahal genuen buruari bueltak ematen zizkion uneoro.
Taldeko motorra zen, aurrera mugitzen laguntzen zuena, arazoak erlatibizatu eta leuntzeko trebezia bereziarekin. Bere motibazioa guztiekin partekatzen zuen eta taldekideak ilusioz betetzen zituen. Erreferente bat, ispilua begiratzeko, bizitzeko jarrerari dagokionez.
Horrela gogoratuko zaitut nik Michele. Zure bizitza ikusteko era, jokaera, gure barnean zatitxo bat utzi duzu. Faltan botako zaitugu, baina ez zaitugu inoiz ahaztuko. Ciao Michele