Buruan darabilt Lopez lehendakari egin zuteneko eguna. Egun handia aski diseinatu eta planifikatua. Gernikan, zehaztasun txikienak ere mezua zekarren. Protokoloan gauzak kendu eta beste batzuk jarri. Nabari zedin maizter berria zuela Ajuria Eneak. Dantzaren orduan, ohi denez: aurreskua. Dantzaria eszenara, ia ohiko janzkeraz. Ia. Behingoagatik jaun ta jabe eta zer arraio!, ospatu behar. Fuera gerrikoa eta alkandora sueltoan. Errematea musikan, txistuaren ordez oboea. Lehioak ireki eta aire garbia ei zekarten, hiritartasunaren lurrina, zokokeriaren kiratsa zegoen lekura. Ideiak, mezuak eta konplexuak detaileen atzetik.
Ikasturte hontan, Musika Eskolak dantza taldearen gonbita jaso du. Abuztuak 15 plazan egin ohi duten dantza emanaldian musikaren ardura hartzeko. Gonbitak baldintza bakarra zekarren. Baldintzak berak betoa. Txisturik ez. Musika Eskolan den euskal musika tresna bakarra, euskal dantzen emanaldian? Hobe ez. Zeozer berria, berezia egin dezagun. Ideiak, mezuak eta konplexuak atzetik.
Amurrion Kukai dantza talde laudatua izan genuen. Gelajauziak ikuskizunaren emanaldia eta hitzaldi batekin (transmisioaren garrantzia). Konpainia honek euskal dantza eta garaikidea uztartzen ditu, konplexurik gabe. Ikusgai izan genuen lanagatik Max saria jaso zuten Madrilen. Zehazki musika izan zen saritua. Egileak Xabier Erkizia eta Sabin Bikandi. Musika elektroakustikoan eta esperimentazioan izen handi bat lehena. Kurrikulum luzeko musikaria bigarrena, eta kasualitateak zer duen, Amurrion musika eskolan irakasle ibilitakoa. Hareago, txistularia.
Herritik atera gabe, Jalgiren jardunaldiek gogoeta mamitsuak utzi zituzten eta transmisioaren kezka. Ideia eta mezuak, entzun nahi dituenarentzat.
Bitartean, hemen, orain, Lopez sindromeak darrai.