Iaz, ziurgabetasun uneak bizitzen ari ginela adierazi nuen. Momentu hartan, COVID-19a zen horren arrazoia. Alabaina, Errusiak Ukrainaren aurka egindako operazio bereziaren hondamendia gure zain zegoen. Idatzi nuenez, erronkaz beteriko munduan, itxaropena dago. Zientzia faltsua dago, promesa faltsuak daude, baina ez dago itxaropen faltsurik. Itxaropena baino ez. Urtebete igaro da, eta oraindik argi dut: lidergoa falta denean itxaropena ahuldu egiten da, baina ez da desagertzen.
Eta horri buruz hitz egin nahi dut. Amurrion, plan eta promesa gutxiago behar dira eta lidergo handiagoa. Bizigarria den zerbait behar dugu, udalerriarentzat amets bat inspiratzeko gai den pertsona bat behar da. Amurriok merezi eta behar duenaren alde lan egiteko prest dagoen jendea behar da. Segurtasun ezak beldurra eragiten digun uneotan, berogailua, gasolina eta erosketa-saskia nola ordaindu pentsatu behar dugun uneotan, ezin gara populisten edo kudeatzaile soilen atzaparretan erori.
Lidergoa behar dugu. Sustatu eta motibatuko duen norbait, Amurrioko erronkei eta beharrei erantzungo dien norbait. Batuko (eta ez bananduko) duen norbait, Udalaren buru jarri eta biztanleei konfiantza eta itxaropena helaraziko diena. Batez ere, itxaropena. Etorkizun hobe baten itxaropena.