Lasterketa gazi-gozoa Lesothoko Ultratrailekoa

Argazkia: Vicente Contreras Azaroaren 28an Lesothoko Ultratrail lasterketan izan ginen lau amurrioar. Bakoitzak bere erara parte hartu zuen: Eneritz Ugarte logistikaz arduratu zen eta lasterketaren jarraipena egin zuen, Vicente Contrerasek argazkilari lana egin zuen, Xabi Alonsok 38 km-ko lasterketa egin eta grabatu zuen eta nik, Gaizka Barañano, 50 km-koan egin nuen korrika. Lesotho Hegoamerikan dagoen herrialde bat da. Hegoafrikarrek mendietako herrialdea deitzen diote. Ez dauka kostalderik eta azaleraren %80a 1.800 metrotik gora dago. Lasterketa Maliban egin zen, leku ikusgarria benetan. Bertako mendiak Pirinio edo Alpeetakoak bezain ederrak dira eta lasaitasunak, bakartasunak eta masifikatu gabeko landa-eremuak berezi egiten dute paraje hori. Lasterketa bera, yankee estiloan prestatuta, izan zen guretzako berezitasunik handiena. Ez oso masifikatua, markaketa xumeagoarekin, antolakuntza ez profesionala baina lagun arteko giroarekin; hori izan zen niretzat politena. Hasteko, banekien faborito handiak alde handia aterako zidala. Lucky Miya izeneko lasterkari hegoafrikarra da, errepideko maratoian 2 ordu eta 16 minutuko marka daukana. Gainera, lasterketako 10 km 3.000 metrotik gorako altuera batean egin beharrekoak ziren eta horrek eragin handia izan dezake ohituta ez dagoen norbaitentzat. 38 eta 50 km-ko lasterketak aldi berean irten ziren, beraz, ezin ziur egon zein posiziotan nengoen. Lehenengo kilometroetan aurreko laukotearen atzetik zihoan bigarren taldean kokatu nintzen. Behin lehenengo igoera hasita 4. lekuan jarri nintzen (nire lasterketako 2. edo 3.), baina hizkuntzarekin akats bat izan nuen eta horrek nire lasterketa baldintzatu zuen. Nik banekien 8., 12., 16. eta 38. kilometroetan hornidura geneukala, baina nire ingeles maila baxua dela eta, ez nuen ulertu 16. kilometroko hornidura erreka bateko ura zela; eta niri ez zitzaidan burutik pasa ere egin errekatik ura hartzea. Akats horren ondorioz, 16. kilometrotik 38.era ezin izan nuen ezer hartu, eta horrek atzeratu egin ninduen; nire lasterketan 2. edo 3. egotetik 6. edo 7. postura pasa nintzen. 38. kilometroan zerbait hartu ahal izan nuen eta azken 12 kilometroak gogotsu egin nituen. 4. heldu nintzen helmugara, 3. korrikalaria baino minutu bat pasatxo beranduago. Beste gorabeheraren bat ere izan nuen; nire blogean duzue kronika zehatzagoa: ISFko Afrikako Koparako puntuak lortzen diren lasterketa honek zapore gazi-gozoa utzi zidan, baina sentsazio berezi eta politak ere. Lasterketari buruzko informazio gehiago: Ultratraillesotho Nire blogean duzue kronika zehatzagoa http://mendikolasterketak.blogspot.com.es/2015/12/lesotho-ultra-trail.html