Welcome (Ongi etorri)

Erabiltzailearen aurpegia Gartzen Garaio Atxurra 2010ko ira. 24a, 11:58

Welcome

Asko dira genero sozial edo politikoa mesprezatzen dutenak. Ezin uko egin gauza bati, maizegi filme hauetan agertzen diren pertsonaiek ikuspegi monokromatiko baten azpian mugitzen direla; edo oso txintxoak dira edo bere portaera erabat maltzurra da. Baina, tamalez, errealitatea horrelakoa da eta ez dago gaizki zinemak berdin erakustea.

Welcome

Asko dira genero sozial edo politikoa mesprezatzen dutenak. Ezin uko egin gauza bati, maizegi filme hauetan agertzen diren pertsonaiek ikuspegi monokromatiko baten azpian mugitzen direla; edo oso txintxoak dira edo bere portaera erabat maltzurra da. Baina, tamalez, errealitatea horrelakoa da eta ez dago gaizki zinemak berdin erakustea.


Dena den, Welcomen kasua ez da hau. Zorionez, bere zuzendariak badaki protagonistei giza dimentsio interesgarri eta bero bat gehitzen, salaketa puntu bat galdu gabe, gainera. Historio honek bi pertsonai oso garrantzitsu ditu, lehenengoa Bilal da, Irakeko Kurdistanetik Estatu Frantsesera, Calaisera hain zuzen, heldu dena. Ibilbide honetan muturreko bizipenak izan ditu. Baina, esperientzi garratz hauek ez diote lañotasuna lapurtu. Bere helburua Erresuma Batura heltzea da maitatzen duen neskarekin elkartzeko. Horretarako, frogarik zailena gainditzea falta zaio, oraindik bi herri hoien harteko muga zeharkatu behar baitu.


Aldi berean, Calaisen badago igeriketa irakasle bat, Simon deiturikoa. Tipoak sasoi hobeagoak bizi izan ditu. Emaztearekin utzi du eta badirudi ez duela inolako motibaziorik Bilal bere igerilekuan agertu den arte. Kurdoak berehala eskatzen dio klaseak emateko, eta Simonek (antiheroi hutsa), ondo kobratuz gero, ez dauka inolako arazorik, noski. Frantziar honen kalkuluetan ez da sartzen mutiko honen bitartez beti ikusezin izan den errealitate bat ezagutzea.


Bi mundu hauen arteko txokea ez da batere gozoa izango. Hemen dago Welcomen meritua; salaketa gogor bat izatea panfletoan erori gabe eta salaketa bera filmearen erritmoa eta mamia ez apurtzean datza pelikularen kalitatea. Eta, aldi berean, pertsonaien arteko harremanak modu oso bizian komunikatzen ditu gidoiak. Bestalde, ez dirudi Philipe Loiretek zuzendariak Calais nahigabe hautatu duenik. Iragana aztertuz gero, jakin dezakegu naziek Frantzia okupatu eta gero zonalde honetan presoentzako lan esparru ezberdinak eraiki zituztela. Leku beran, demokraziek gaur egun oso tratu txar eta iraingarriak eskeintzen dizkiete etorkinei. Orduan, suposatu dezakegu zinemagileak bi helburu bilatu dituela; artistikoki produktu sendo eta erakargarri bat prestatzea, eta gainera, frantziar eta europear orori azken larrialdi dei bat egitea etorkinen egoera gizatiar bilakatu dezagun. Bukatzeko, agindu dezakegu bi asmoetara heldu dela, aise gainera.

LAGUN AGURGARRIA:

Bisitatzen ari zaren webgune hau euskararen normalizazioaren alde Aiaraldea Ekintzen Faktoria proiektu berrituak garatzen duen tresnetako bat da.

Euskarazko hedabideak sortu eta eskualdean zabaltzeko gogor lan egiten dugu egunero-egunero langile zein boluntario talde handi batek.

Hedabide herritarra da gurea, eskualdeko herritarren ekarpen ekonomikoari esker bizi dena, jasotzen ditugun diru-laguntzak eta publizitatea ez baitira nahikoa proiektuak aurrera egin dezan.

Herritarra, anitza eta independentea den kazetaritza egiten dugu, eta egiten jarraitu nahi dugu. Baina horretarako, zure ekarpena ere ezinbestekoa zaigu. Hori dela eta, gure edukien hartzaile zaren horri eskatu nahi dizugu Aiaraldea Ekintzen Faktoriako bazkide egiteko, zure sustengua emateko, lanean jarraitu ahal izateko.

Bazkideek onura eta abantaila ugari dituzte gainera, beheko botoian klik eginda topatuko duzu informazio hori guztia.

Faktoria izan, egin zaitez bazkide.

Aiaraldea Hedabideko lantaldea.


Izan bazkide