Dena esanda dago honezkero gure bizitza hankaz gora jarri duen "kontu" horretaz. Eta "kontu" diot, hain zuzen, ez dakidalako zer izen eman. Covid 19, konfinamendua, alarma egoera, krisia (eta haren aldaera guztiak: krisi sanitarioa, ekonomikoa, soziala...), pandemia... Dena den, kontzeptu horiek guztiek osatzen dute sare moduko bat: elkarri lotuta daude eta elkar elikatzen dute.
Zientzialariek, ikerlariek (are birologo, mikrobiologo eta enparauek)... birusaren jatorriaz hitz egin dute eta datuak eman dizkigute. Osasun arloko aditu eta langileek prebentzio neurriak gogorarazten dituzte etengabe. Psikologoek-eta honek guztiak gugan utziko duen arrastoaz mintzo dira. Soziologoek, filosofoek... pandemiak gizartean eta gizakion arteko harremanetan izango duen eragina aipatzen dute, eta bizipen honek gure balioak eta lehentasunak irauliko ote dituen itxaropena dute jomugan. Ingurumen arloko adituek klima aldaketak eta planetari egin diogun kalteak honetan guztian izan duen garrantzia nabarmentzen dute.
Bateko eta besteko agintariak, bitartean... Bakoitzak baloratu dezala. Pentsatu nahi dut ahal dutena egiten ari direla, guztiok bezalaxe, baina kontua da erantzukizun bat dutela eta horregatik izan beharko luketela autokritikarako gaitasuna eta umiltasun apur bat. Dena den, haiei eskatzen dieguna geure buruari ere exijitu behar diogu, kontu honetan guztiok gara-eta partaide eta erantzule.
Iritzi zutabe hau Alea.eus atarian plazaratu da, jarraitu irakurtzen bertan.