Atletismoa

Urteak pasa ditugu emakumeok borrokan, gure lana defendatzen eta aurrera eramaten. Lehenago emakumeen lasterketak gizonezkoenak baino askoz motzagoak izaten ziren, hortaz, sari ekonomikoak baxuagoak. Hori zen behintzat ematen ziguten arrazoia. Azkenengo urteetan korritu beharreko distantziak parekatu dituzten arren, sariek baxuagoak izaten jarraitzen dute. Nire galdera zuzena eta gogorra izan daiteke: nola izan daiteke 2014.urtean diskriminazio hori gertatzea? Oso erraza iruditzen zait goi mailan ibiltzen diren hipokrita guzti horien “emakume eta gizonezkoen berdintasunaren alde” eta halakoak entzutea, baina errealitatea beste bat da. Emakumeok genetikoki egin beharreko esfortzua kilometro horiek burutzeko, gizonezkoek egin beharrekoa baino handiagoa da. Hau errealitate biologikoa besterik ez da. Hortaz, gure esfortzuari eta lanari eman beharreko saria zergatik baliogabetu egiten dute mutilen aurrean? Galdera hau egiten duzunean antolatzaileen aurrean, jasotzen duzun erantzuna tristeegia izaten da: “si no quieres el premio, no corras”. Gora zuek eta zuen balioak! Benetan penagarria. Zorionez nik ez dut kirol hau diru kontuagatik egiten, nire lana daukat eta hau ondo pasatzeko kontu bat da. Jasotako diru kopurua zenbaki bat besterik ez da. Barruan geratzen den min eta tristura hori... hori bai sentimendu tristea! Egunen batean gauzak benetan aldatuko direlakoan jarraitzen dut. Jarrai dezagun hasitako bidea, gure eta denon bidea.