Laudioko parkea laudioar askorentzako erreferente bat da, bai ondasun arkitektoniko bat delako, baita belaunaldi ezberdinek eremu horrekiko izan duten harremanaren ondorioz.
Hau dela eta Lamuza parkearen inguruan hitz egiterakoan guztioi etortzen zaizkigu gogora bertako oroitzapenak eta bizipenak: nagusiei Urquijo sendiarenak eta hauen inguruan sortzen zen giroarenak, adin ertainekoei debekatutako eremu magiko batenak eta besteoi aisialdiari begira dugun eremuari lotuak.
Oroitzapen guzti horiek direla eta parkeko eraikin batzuek egun bizi duten egoera kezkagarri eta tamalgarriak belaunaldi ezberdinak batzen ditu, maila publikoan SOS Laudioko Lamuza Parkea plataformaren bitartez, zein pribatuan ematen diren elkarrizketetan.
70. hamarkadaren erdialdetik, orubea Udalaren eta Aldundiaren artean erosi zutenetik, eraikinei erabilpen ezberdinak eman zaizkie eta espazio horri buruzko proiektu ezberdinak jarri dira mahai gainean, batzuk proiektu hutsean geratuz. Baina Lamuzako parkearentzat ere denborak aurrera egin du, mantenu lanak lehentasunen arabera eginez, eraikin batzuk itxiz eta egun duten egoera tamalgarrira eramanez.
Ezin ditugu Musika Etxea eta Kasinoa erortzen utzi, eraikin horiei bizitasuna eman behar diegu, herritarrok behar ditugun azpiegiturak sortuz.