Hori da Estatu Batuetan erabiltzen den hitza ausardi berezia duen edota kirolean esanguratsua den herri mailako pertsonaiari deitzeko (baita izan dituzten guda anitzetan aritu direnei deitzeko ere). Mundu globalizatu honetan gero eta gehiago erabiltzen ditugu kontzeptu eta jokaera berdinak (oro har EEBBetako esaerak, jokaerak eta baloreak, tamalez). Ideia burura etorri zait ikustean gure inguruko pertsonen jokaera kirola egiterakoan.
Duela gutxi, lagun bati entzun nion esaldi erraldoi bat: “Facebooken jarduera kontatzeko aukera egongo ez balitz, kirolari kopurua erdira jaitsiko litzateke”, eta arrazoia ez zitzaion falta! (neu be autokritika egin beharko nuke). Ez dakit kasualitatea izan den edo ez, baina sare sozialak hedatu diren hein berean igo da “kirolari-heroi” kopurua (zenbat eta km gehiago eta jarduera gogorragoa hobe!). Ez dakit zein neurrian disfrutatzen duten pertsona hauek egiten duten kirolaz edo bakarrik bilatzen duten komunitatearen errekonozimendua eta goraintziak.
Horrela bada, pena ikaragarria da, kirolari baino gaixoak direlako. Eta daukaten gaixotasuna ez da sendatzen kirol gehiago egiten edota sareetan. Gaixotasun hori bizi garen sistemaren esanguratsuenetariko bat da, gaixotasun “soziala”, baino erabat latza. Indibidualismo ikaragarria eta norbanakoaren berezitasun bilaketa itsuan bizi gara gero eta berdinagoak garen heinean.
Beraz, egin dezagun kirola, disfrutatu, lagunekin ondo pasa eta osasuntsu sentitu (buruz eta gorputzez), ondoren, nahi izanez gero, konpartitu!