Azkenaldian instituzio ugarik martxan jarri dute gardentasun ataria. Bertan jarduera instituzionalaren informazio anitz topa dezakegu. Gainera, hasierako ekimenak ez bezala, gero eta agerikoagoak dira informazio horren ulergarritasuna hobetzeko eta berrerabiltasuna bermatzeko egiten diren ahaleginak.
Noski, positibotzat jotzen ditut ekimen hauek, nahiz eta hauekiko jarrera kritiko bat ere mantentzen dudan.
Hala eta guztiz ere, publizitate aktiboa eta informazioa eskatu eta jasotzeko eskubidearen garapena aurrerapauso handia da herritarrak instituzioen jarduerara hurbildu eta eginkizunak askoz hobe ezagutzeko, baita hauen jarraipena egiteko ere.
Penagarria dena, medioek eta alderdi politikoek honen inguruan egiten duten erabilera ziztrina da.
Dirudienez, gardentasunaz aritzen garenean, inportanteena kargu publikoek zenbat diru, etxebizitza, auto... duten jakitea da, euren zintzotasuna aldez aurretiko epaiketa batean zalantzan jartzeko.
Ustelkeria ekiditeko, nahikoa izango zen batzorde independiente baten kontrolpean uztea patrimonio pertsonalaren datu pribatu hauek. Eta hala, bakarrik ustelkeria egon dela demostratzen denean egita publiko informazio hori.
Bestela, ñabardura pozoitsu horiek izango dira herritarron artean zabalduko diren ondoriorik nabarmenenak, eta ez dakit zertan lagunduko gaituen horrek.