Ikusten dudanez, Euskadin maitasun handia izan zaio beti, giza kosmobisioa osatzerako orduan, gure ibai, baso eta mendiek osatzen duten natura aberats eta anitzari darion fantasiazko izaerari. Etnografiaren azterketa etengabe eta maitekor batean islatu da hori, antropologiaren eta natur zientzien artean kokatu dena. Hor ditugu Aita Barandiaran edo Julio Caro Baroja, oinarrizko bi adibide jartzearren. Baina aipatu ahalko genituzke baita hariztiak margotzeko grina, haizea zizelkatzeko grina, eta beste hainbat kasu!
Modu garaikideago batean, zazpigarren artera (Irati filmari buruz ari naiz) orainarekin lotzen gaituen izaera mitologikoarekiko begirunea eramaten da. Kontzientzia dudanetik, arteetan fantastikoa dena beti egon da "modan" Euskal Herrian, eta hori moda bat baino gehiago delako da: bizimodu bat da. Tolkien maisuak, bere lanak aipatuz, gogoaren humusa aipatzen zuen. Eta hori da, nolabait, ekitaldi honekin bilatzen duguna: poesiaren, solasaldi lasaien, zazpigarren artearen eta beste hainbat diziplinaren bidez gure humusarekin berriz topo egitea, eta, are gehiago, transmititu nahi dugun koherentzia azaleraztea.
Izan ere, egia esan, gure arbasoen gorputzean eta planeta honen espirituan izan ginena baino ez gara. Planeta hau, dirudienez, pikutara doala dirudi, baina horrelako ekimenen bidez bakarrik salba dezakegu.
Gasteizen ospatuko da Fantasiazkoaren astea arteetan azaroaren 6tik 12ra. Hemen ikusi daiteke programa osoa.