Hiru hitz hauek zilegi dira eta tradizio handia dute. Hala ere, URAZA da(eta ez "letxuga" edo "urraza"), euskara jasoan erabili beharrekoa.
= "Letxuga"da, gaztelaniazko erabileratik zuzen-zuzenki mailegatutako hitza eta, tamalez, azkeneko mendean forma jatorragoak ordezkatu ditu. Gaztelaniatik datorrela diogu, Espainiako gainerako erromantzeetan ez delako forma hau erabiltzen (leituga...). Jatorriz, moztean darion esne itxurako isurkariari zuriari egiten dio erreferentzia (esnea = lactem = leche > lactucam = letxuga), hau da, 'esnedun' esanahia du.
Euskararen erabilera jasoan aholkatzen da, ahal dela, "uraza" eta ez "letxuga" erabiltzea.
= "Urraza", bestetik, erabilera tradizionaleko hitza da. Baina, hizkuntzaren estandarizazioaren aldera, "uraza" hitza lehenetsi zen. Aurreko beste mezu batzuetan azaldu bezala, antza handiko hitz batzuk daudenean aukeran, bat bakarra hautatzen da euskara baturako.
= "Uraza" da, azkenik, landare eta jaki horri erreferentzia egitean erabili beharko genukeena, hau da, euskara estandarrean (batuan) erabili beharreko hitza.
BITXIKERIAK. Bada beste aldaki bat, URRATZA berba eta R. M. Azkue hizkuntzalari ezagunak Laudioko hitz propio moduan bere Euskara-Gaztelania-Frantsesa hiztegia (1905) entzutetsuan jaso zuena.
Aurreko honetaz gain, badira oso erabilera mugatuko bestelako aldakiak: urasa, uratza eta unasa. Ez ditugu euskara estandarrerako kontuan hartuko.
-Felix Mugurutza Montalban-
(Ohar hau laudio udaleko euskara arloaren euskarastelehen izeneko egitasmoaren barruan dago. Euskararen kalitatea hobetzeko asmoz egina dago eta, batez ere udal langileei eta herritarrei zuzenduta dago).