Aspaldian zendu zen Prudenzio Apraizek, Laudio eta inguruko herrietako anekdota ugari kontatzen zituen entzuteko prest zegoen edonori. Hona hemen behin baino gehiagotan entzun genion pasadizo horietako bat.
Bere ume garaietan palaziora (gaur egungo Lamuza parkea) joaten omen zen udatiarren teniseko partidetan pelota-biltzaile lana egiteko, eta normala zen bezala, ariketaren ondoren gosea-egarria piztu ahala, ospakizun eta festa ez zen falta. Horrelako jai baten, jan-edanak ondo kolkoratu eta gero, lakuan zegoen txalupan itsasoratu ziren bestakide zenbaitzuk, 40 metroko itsaso arriskutsua zeharkatzeko asmoz, aldez aurretik adar-jotzaile batek barku horren azpian lehergailu indartsua jarrita zeukan. 40 metroko itsaso zabal horren erdian eztanda burrunbatsuaren ostean, txalupa hondoratu zen.
Han ziren hangoak!! Zantzoak, irrintziak, orroak nonahi entzuten omen ziren eta, igeri ez zekitelako edo edariaren eraginagatik ( kontalariak bigarren arrazoiaren alde jotzen zuen) denak atera behar izan zituzten enbata hartatik, zango hotzak bihurtu baino lehen.
Alkoholarekin zintzurra bustitzea ez zen konposatu likidoaren kontaktu bakarra izan. Barruko hezetasun beroa hoztu beharra zegoen eta zer gozoago uretan bainu bat baino?
Ekintza horren erruduna ez zen agerian gelditu edo gutxienez informazio hori ez da guregana heldu. Norbaitek jakin minik balu kasua argitzeko, gaur egungo tresna aurreratuak erabiliz, argia eman diezaiola.