Pololoak triologia hasi eta bi urtera Patxi Gallegok bigarren atala kaleratu zuen lehenak bezain besteko harrera ona jasoz eta honako sail hau Euskal Herri mailan arrakasta literarioa bilakatuz. Aurreko alean ematen den tonika bera errepikatzen da Poxpolinaren bahiketan: euskal gizartearen kritika satiriko zorrotza, euskalkien eta hizkuntzen arteko nahasketetatik sortutako lengoaia erabiltzeko modu bizi (eta bitxia), sexuaren presentzia omnipresentea... eta abar eta abar.
Aurrekoan Xabinaitorrek Kariñe ederra nola bahitzen zuen ikusi genuen, orain, bahiketa hori jaso dela Xabinaitorrek Ertzaintza ez ezik Goardia Zibila badauka bere atzetik segika. Bahitzailea eta bahitua Erronkariko mendi ezkutu batean babesten dira, borda galdu batean eta, bertan maitasuna sortuz joango da pixkanaka bien artean. Honetaz gainera, kontakizunak flash back antzeko bat egiten du. Bigarren atal honetan Xabinaitorren botereen zioa edo nola Sabino Lizunaga bezalako potroximel hori Xabinaitor poxpolinen zaintzailean bilakatu zen argitzen zaigu. Ez dugu hemen datu gehiegirik emango, azken batean helburua zuek liburua erostea, edo behintzat irakurtzea, baita (zer uste zenuten?); baina bai esango dizuegu eraldaketa guzti horretan euskal mitologiaren erregina den Mari jainkosak garrantzizko paper bat betetzen duela. Eta telebistako lehiaketa eskas horretan esaten zuten bezala “honaino irakur dezaket”.
Beraz, argi izan: orain negua asten dela, igande bat sofan etzanda negar egiteko filme lakrimojeno horietako bat ikusten bukatu nahi ez baduzue lor ezazue euskal komikigintzaren harribitxi hau eta gozatu. Ez dago esateko besterik.