Kerobia taldeak duela bi urte hasitako trilogia itxi berri du “Ontziak” izeneko disko horiarekin. Lan bakarra osatzen omen dute zaborraren trilogiako hiru diskoek. “Materia organikoa eta gainerakoak” eta “Papera eta kartoia” etorri ziren aurretik eta orain hau… Aurrekoak bezala euren webgunean musutruk eskuragarri daukazu.
Euren lehen bi diskoen etekinei uko egin, “Y las ardillas magicas” disketxe propioa sortu eta copyleft lizentziarekin abiatu zuten publikazio original honen bidea. Ezin esan, beraz, euskarazko talde indie nagusia independentzia zalea ez denik.
Hala ere “Kerobia” eta “Rose Escargot” lehen bi disko haiekiko aldeak ez dira soilik industriarekiko harremanari dagozkionak. Tartean aldaketa bat izan zen bandaren formazioan, eta Rose Escargoten unibertso literarioa beste unibertso batez ordezkatu zuten. “Ontziak” diskoan etengabeak dira hitz nostalgiko-surrealistak. Horretaz gain arestiko doinu bizkorragoak moteldu egin dira…
Kapitulu berezi bat mereziko luke Kerobiaren proposamen estetikoak, orohar. Baina Xabi “Bandini” abeslarian zentratuta, esan daiteke Euskal Herrian faltan botatzen zen pertsonaia dugula. Bere haurtzaro malenkoniatsua imajinatzen dugu, tipo arraro eta misteriotsua, atsedenaldietan futbolean aritu ordez poema bat zirriborratzen duen nerabea imajinatzen dugu, bere barne mundua imajinatzen dugu… eta berak irudikatutako horri jarraitu dio, bere patuari, alegia. Hor dago bera, eskenatokian alkandora zuriarekin berak sortutakoa interpretatzen. Artista, betirako, berak esango lukeen bezala.