ANDERE MENDIBIL (1988, Laudio) Perun ibili da azken sei hilabeteetan albaitari lanetan. Beka baten bidez joan zen, eta esperientzia profesional eta pertsonal izugarria ekarri du.
Azken sei hilabeteak Perun eman dituzu. Nolatan joan zinen? Nolako esperientzia izan da?
Unibertsitateko lagun nagusiagoek gomendatu egin zidaten. Hasieran ez neukan beka eskatzeko intentziorik, baino jende askok esan zidan beraien bizitzako esperientzia izan dela, ta animatu egin nintzen. Arrazoia eman behar diet, ez nuen espero hain ona izatea. Profesionalki eta pertsonalki asko erakutsi dit, bai egoerak eta baita hango jendeak ere.
Zertan ezberdintzen dira Peru eta Euskal Herria?
Niretzako bi mundu izan dira. Nik sei hilabete pasa ditut han eta nahiz eta ia beti Liman egon, Amazonaseko oihanean eta Andeetan ere egon naiz;, eta nire ustez ez dauka zer ikusirik.
Lurraldeak berak asko harritu nau, ikusi dudan zati txikitxoak. Oihanean igarotako asteak guztiz ahaztezinak izan dira, baino denborarekin hiria maitatzen be ikasi dut, bere trafiko kaotikoarekin, kaleko saltzaileekin, merkatuekin... Hala ere, gehien harritu nauena jendea izan da, jendearen eskuzabaltasunak mirestuta utzi ninduen, izan ere lehenengo egunetik laguntzeko prest egon dira, bai eguneroko jendea eta baita bidaian topatutakoak ere. Ni etxean moduan sentitu egin naiz eta argi daukat familia bat utzi dudala han.
Albaitari zaren heinean, animalien erabilera edo arrakasta aldatzen al da lurralde batetik bestera?
Perun bizitza maila oso ezberdinak daude, ta horren arabera animaliak gehiago edo gutxiago zaindu egiten dituzte. Jende dirudunak animaliak hemen bezala zaintzen ditu, txertoak jarri, errebizioak egin... baino gehiengoak ez du aukera hori, eta nahiz eta askok ahalegina egin, askotan animaliak ez dira ondo zainduta egoten ta oso gaixo daudenean bakarrik joaten dira albaitarira, jabea baldin badute. Nik uste pixkanaka, hemen gertatu zen moduan, jendeak kontzientzia gehiago eukiko duela ta gero eta hobe zainduko direla animaliak osasun arloan. Albaitariek intentzio hori daukate gutxienez.
Ba gainontzeko arloetan bezala ez dago oso erraz, jendeak gero ta gutxiago eramaten ditu animaliak albaitarira diru faltagatik ta hori igarri egiten da lan gutxiago dagoelako. Baina beno, nik nire aldetik ahaleginak egingo ditut lana aurkitzeko eta ia zortea dudan.
