Azkenean ostirala. Lanetik etxerako bide luzearen ondoren, motxila hustu, amari bi musu eta dutxa azkar baino azkarrago bat gaurko planari ekin baino lehen. Ezinezkoa dirudien arren, erlojuaren abiadura bizkortzen hasi da. Sukaldeko horman, arma batek egiten duen zarata: Tik-tak.
Astean zehar lekurik ez duten grinak asetzeko, asteburua arretaz planifikatzeko ardura hartzen dugu. Lagunak eta bikotearekin elkartu, online unibertsitateko apunteak prestatu, burutzeko zain ditugun proiektu artistikoak landu, kirol apur bat egin, eta, beharbada, eskualdeko askotariko mobilizazioak babestu (zoritxarrez).
Produktibitatearen eta autozainketaren arteko talka; etorkizunarekiko bizia dugun ezinegona; eta denbora guztiz kontrolpean izan beharraren zamari erantzuteko baliabide eskasak aurkitzen ditugun bitartean, batzuek argi daukate gatazka honen erroa zein den: langileriaren pesimismoa.
Bizi dugun garai teknologikoaren barruan, non diskurtso erreakzionarioak lasaitasun osoz hedatzen diren, etengabe sortzen ari dira langile klasearen kezkak gutxiesteko erabiltzen diren espazioak. Eta estrategia gisa, kezka horiek borrokatzeko tresnak seinalatu eta baliogabetu egiten dituzte.
Era berean, prekarietateak dakarren zaurgarritasunaz baliatzen dira etekina lortzeko, kontsumismo basatiaren menpe dauden helburu irrealak salduz. Izan zaitez healthy, fitness, entrepreneur, content creator, broker, coworker, fitworker, spiderman. Akrobaziak egiten dituzun bitartean, beste guztia. Eta behar izanez gero, kolore eta funtzio ezberdinetako pastillen atalean, eskaintza berezia aprobetxatu.
Diseinu erakargarria duten gezurkeri idealistek une oro inguratzen gaituzte, eta frustrazioa dugu marketin-kanpaina horren elementu nagusia.
Ondorioz, ikasketak lanaldiarekin batera uztartzen ditugun bitartean, atsedenari eskaintzeko geratzen zaizkigun segundoak ere, eginkizunez betetzen ditugu. Aisiak ez du lekurik gure antolatzeko moduan.
Gazte izatearen superboterea eta aberastasunaren edabe magikoa eskura ditugula sinetsarazi nahi diguten honetan, artifizialtasunaren isileko biolentziari aurre egitea dagokigu.
Baina borroka honen agertokiak antzezle ezberdinak behar ditu. Bidezkoa da kaleak astindu eta mugimendu sozialak posible egiten dituztenen lana eskertzea. Baita etorkizuna duintasunez eraikitzeko ditugun beste hamaika formak aitortzea ere.
Badira agerikoak ez diren eguneroko erabaki politikoak hartzen dituzten aktibista xumeak; ekintza soziala indartzen duen konpromiso indibidualaren eragileak. Eta gaur, inoiz baino beharrezkoagoa dugu konpromiso horren defentsa. Esfera publikoaren kontrola izatetik urrun, nork bere espazio propioak babesteko aukerak sortzea.
Gauden lekuan gaudela, eta bakoitzak okupatzen duen sistemaren puntu estrategikoari eutsiz, biolentziaren forma leunak suntsitzeko erantzukizuna dugu.