Urte berri bat amaitzear. Atzera begiratu eta sortzen ari garen herria aztertzeko garaia da. Okondoar etorkizuneko belaunaldiek bizi beharko duten herria. Zaila da gaur egun oso baikorrak izatea. Azkenaldian herri desaktibatu batean bihurtzen ari gara, non auzotarrek gero eta gutxiago parte hartzen duten erabaki publikoetan, udal osoko bilkurak lanorduetan egiten direlarik, eta horrek zaildu egiten du herritarrek tokiko politikan parte hartzea. Bizitza sozial eskasa dugu gure kaleetan, ostalaritzako ia hamar bat lokal izatetik pare bat izatera igaro baikara. Bitartean, Okondoko aktibazio ekonomikorako laguntzak desagertuta daude oraindik. Ez dugu etxebizitzari buruzko udal-politikarik, eta berandu baino lehen, gure herriko gazteek aukera hobeak bilatu beharko dituzte. Okondoar ondarea bere patura edo bere zoritxarrera abandonatua. Ingurumen politikan ez dago aurrerapausorik, bitartean mendi publikoak arriskuan daude multinazional energetikoen makroproiektuengatik. Horiek gero eta etekin handiagoak dituzte eta batzuek ez dute zergarik ordaintzerik nahi. Horretarako gaude herri xehea.
Azkarregi bihurtzen gara beste batzuen kontrolpeko sare sozial. Behatzaileak eta kontsumitzaileak gara. Teknologiaren aroa, kontsumismoaren garaia, indibidualismoaren adina. Abestiak zioen bezala: Dena ongi dabil, Zer esan beharko, Modernitasunaren alua.
Ba hori, Okondorentzat garai hobeak iristen diren bitartean eta dena galduta dagoela dirudien arren, beti geratzen da traba egitea.