Sozialistek izapidea 3 astez luzatu dute, trans legeari egindako zuzenketekin. Azaroaren 2an, asteazkena, Kongresuko Mahaiak, azkenik, itxi du legeari zuzenketa partzialak aurkezteko epea.
PSOEk epea amaitu baino bi egun lehenago (astelehenean) 37 zuzenketa aurkeztu zituen eta asteazken honetan Unidas Podemos, ERC, EH Bildu, Junts, BNG, PDeCAT, EAJ, Más País, Compromis eta Coalicion Canariak 11 aurkeztu zituzten, elkarrekin landutako proposamenen bidez. Era berean, VOXek eta PPk legearen osoko zuzenketa egin zuten.
PSOEren zuzenketek atzerapauso argia dakarte trans pertsonentzat, batez ere Berdintasun Ministroak trans legearen bihotza bezala definitu duen horretan: trans adingabeen sexu-identitatearen autodeterminazio eskubidea. Gobernuak lege-proiektua Kongresura bidali zuen, Unidas Podemos koalizioan negoziazio gogorrak egin ondoren.
Podemosen apustua da 16 urtetik beherakoek eta 14 urtetik gorakoek sexua aldatzea erregistroan gurasoek edo tutoreek lagunduta, eta esku-hartze judiziala honako hauentzat gordetzen da: 12-14 urtekoentzat. PSOEk atzera egin du eta 37 zuzenketetako batean eskatu du izan dadila epaile bat 12 eta 16 urte bitarteko adingabeentzat aldaketa hori bermatzen duena. Halaber, erabaki horretan (erregistroan sexu-aipamenaren aldaketa) atzera egin nahi duten kasuetan, PSOEk nahi du epailearen onespenaren bidez egitea. Lege-proiektuan nahikoa zen 6 hilabete igarotzea aldaketa hori onartzeko.
Carla Antonelli, PSOEko diputatu ohia Madrilgo Asanbladan, erreferente transa kolektiboaren eskubideen borrokan eta lehen diputatu transa historian, bere diputatu karguari uko egin zion, bere alderdiaren jarduera negargarria zela eta. Trans talde femimista baztertzailea (TERF), sendo finkatuta dago PSOEko lerroetan (Carmen Calvo gobernuko presidenteorde ohia buru) emakumearen ezabatzeari buruzko diskurtsoa markatuta. Horrela, sexu-identitatea ingeniaritza genitalean soilik oinarritzen dela (sexua biologikoa) argudiatzen dute eta ez pertsonek sexu-identitatearen autodeterminazio askean. Bi kontzeptuek aurrez aurre talka egiten dute lege-proiektuan, "oinarrizko eskubidea" da sexu-identitatearen autodeterminazioa, ezinbestekoa da haurren eta nerabeen nortasunaren garapen askerako.
Antonelliren ustez, azken hilabeteetan elikatzen ari dira gorrotozko diskurtsoak eta zabaltzen ari da emakume transexualak kriminalak, abusatzaile potentzialak, bortitzak eta apetatsuak direla. Bai, emakume transexual baten irudia emakumeen bainu batean eta bere pasaeran aurkitzen den oro bortxatuz, edo emakumeen kartzela batean sartzen, nahi bezala ibiltzeko, gure inkontziente kolektiboan sartu da, bai ala bai. Prentsa kaltegarri eta manipulatzaile batek bultzatua. Zer nolako injustizia! Pertsona batek historikoki gehiegikeriak eta diskriminazioa jasan baditu, hori izan da emakume transexuala.
Eskuin muturra ere, eliza kontserbadorearen onespenarekin, sakonki deskribatzen ditu transexualitate-prozesuan dauden adingabeekin egiten ari diren praktikak aberranteak izango balira bezala. Sustatzen ari diren diskurtsoa datu faltsuetan oinarritzen da, benetakoak ez diren azterketa klinikoak eta estatistikak baliatuta. Azken aldian telebistan edo Interneten esaten denarekin, izututa geratuko da edonor, adibidez, nerabe eta gazte transexualen armada bat damutzen eta kaltetzen ari dela, profesionalek edo, hala badagokio, adingabearen gurasoek derrigortu egiten dituztelako hormonatzera. Erridikulua da, esan diezadatela aita bakar bati buruz zeinak gogoko duen bere semeak edo alabak prozesu hau pasatzea!
Ohitzen ari naiz luparekin begiratzera egunkarietan eta sareetan, eta letra txikia irakurtzen ikasi dut, letra txiki-txikia badago eta!
Zorionez, duela egun batzuetako artikulu batek su-etena eskaini digu. Bertan azaltzen denez, Lancet aldizkari zientifikoan, jarraipena egin zaien nerabe transexual guztien artean, %2k baino ez du nahi izan atzera egitea prozesuan. Eta Carla Antonellik dioen bezala: jakin beharko genuke %2 horretatik zein ehuneko sentitu den hori egitera behartuta.