Aste honetan, Guillermo del Toro zinemagile mexicarraren azken pelikula nahi dizuet gomendatu, zein eta “El Callejón de las Almas Perdidas” (2021) izenekoa. 1947an Edmund Goulding zinemagile britainiarrak errodatu zuen zintaren bertsio berria dugu lan hau. Pelikula ikusi ondorengo sentsazioa deskribatzea ez zait erraza egiten. Egia esateko, nire ustez behinik behin, lan honetan dena dago ondo, baina filmaren amaieran geratu zitzaidan gorputzaldia ez dator bat analisi honekin. Indargunez trufaturiko zinta da hau: girotze lana bikania da, edozein unetan igerri dieziokegu egilearen ukituari, aktoreen zerrenda izugarri ona da eta ondo zuzenduta daude… Ahuleziak, noski, baditu ere bai. Nik detektau dudan garrantzitsuena duen demaseko iraupena da, zenbait momentutan lana gogaikarri bilakatzen duena.
Oso egoera latzean bizi den gizatalde baten gorabeherak kontatzen dizkigu del Toro jaunak. Lotsabako hauek mota askotako trikimailuak erabiliko dituzte bizimodua aurrera ateratzeko.
Zuzendariaren ibilbidea sendoa da oso. Ezin dugu ahaztu bere aurreko lanarekin, “La Forma del Agua” (2017) delakoarekin, Oscar sarietako irabazle argia izan zela. Bestalde, bere filmografian “El Laberinto del Fauno” (2006) film handia topa dezakegu. Hortaz, kalitate handiko zinemagile baten aurrean gaudela ukaezina da.