Uztaiaren 8an atera ginen Loiuko aireportutik Berlinera, Europa trenez zeharkatzeko asmoz. Hilabetez jira biraka ibili ostean, uztailaren 1ean zapaldu genuen Laudio berriz.
Milaka tren, trenbide eta tren geltoki ezagutu ditugu 5000 kilometrotan. Badira tren azkarrak, geldoak, Poloniara joan nahi duzunean Eslovakiara eramaten zaituztenak, igotzea debekatu diguten trenak, jaistera gonbidatu digutenak, bagoi batean taberna daukatenak, erosoak, deserosoak...
Trenez bakarrik ez; oinez, korrika, itzulipurdika, igerian edota auto-stopean zeharkatu ditugu Europako hamaika herrialde: Alemania, Txekiar Errepublika, Eslovakia, Polonia, Hungaria, Serbia, Bosnia, Kroazia, Italia, Frantzia eta bertan bizi arren oraindik ezezagun dugun Euskal Herria.
Jarraian idaztera noan kronikak bidaia honetan aurkitutakoaren pintzeladak eskaintzea du helburu. Ez dakit norentzat nabilen idazten, bide lagun izan ditudan bost kokoloentzat, etorkizuneko Aimarentzat edo abentura hau gurekin beste behin bizi nahi duen edonorentzat.
Badakit ez nabilela momentuan idazten baina (zorionez) bidaian zehar ez dut bizitakoa zuzenean kontatzeko ez astirik ez baliabide teknologikorik eskura izan.
Kontatzera noana etxeko lasaitasunetik idaztean dut. Memoriak ematen didan perspektiba orokorrarekin. Amaieratik hasiko naiz.
Bisitatutako herri, hiri eta herrialde bakoitzak tatuaturik geratu zaizkigun momentuz egon dira josiak. Behin eta berriro kontatzeaz aspertuko ez garen milaka anekdota ekarri ditugu motxilan sartuta, horregatik barkamena eskatu nahi diet gure istorioak behin eta berriro entzuteaz aspertuko ditugun belarri gogaitu guztiei, mila esker pazientziagatik, onenak zarete!
Pausotxo bat atzera emanda eta distantzia harturik, ordea, momentu soil guzti horiek forma hartu eta bizi dugun errealitatea ulertzeko giltzarri bilakatzen dira.
Ikusi ditugun herrialde guztiek euren berezitasunak dituzte, baina guztietan errealitate berdina ikusi dugu: Miserian bizitzera kondenatutako familiak, etorkinen kontrako jazarpena, faxismoaren inpunitatea, McDonald's-etan materializatutako garaileen monumentuak, bala zuloak, Sobietar Batasunaren errautsak...
Aurkitu ditugu pertsona txiroak eta aberatsak, daukaten apurra irribarre erraldoi batekin eskaintzen dizuten langile eskuzabalak, iruzurtiak, adeitsuak, neo-naziak, babosoak, arrazistak, langile konprometituak, poliziak, iraultzaileak...
Ala ere guztia ez da atsekabea izan. Zirraraz betetako abentura izan da orain kontatzera noana.
Amaieratik hasi dut istorio hau, baina bidaiak aurrera egin behar du. Makina martxan da eta Berlin du lehenengo geraleku. Trenera igotzeko prest?