Iker Fiallegasek Anuntzibaiko artearen heriotzaren inguruko iritzi artikulua plazaratu du:
Martin de Larrea y Leguerzana arkitektoa ez zen ohartu, seguru asko, Falceseko Markesarentzat eraikitzen ari zen zubiaren alboan zegoen presentzia isilaz, Laudion gertatzen zenaren lekuko zen presentzia. 1749. urtea zen, Anuntzibaiko zubian irakurri daitekeenaren arabera. Altube errekaren bi aldeak lotzen zituen zubi hark, Dorretxe-burdindegia errotarekin lotzen zuen. Errekaren ezkerreko aldean bizi izan zen mende luzez Laudioko izaki bizidun zaharrena izan zena: Anuntzibaiko artea bezala ezagutua. Gertatu zenaren lekuko isila izan zen: bera han zegoela eraiki zen aipatutako zubia, bera han zegoela garatu zen Aretako auzoa (Nerbioi Garaian XX. Mendean zehar egondako bultzada industrialagatik). A-68 autopistaren eraikuntza ere ikusi zuen, iragan mendeko 70. hamarkadan. Jauregia jatetxe bilakatzen ikusi zuen, eta baita “Haran noblearen” azken mendeetako kontaezin ahala momentu gehiago ere.
2014ko azken egunetan, Anuntzibaiko artea zahar eta zaurituak, denboraren iragateari men eginda, erori egin zen. Gaur egun antzua izango litzateke zuhaitz horren adinaren, altueraren edo beste edozein parametro neurgarriren inguruko edozein eztabaida. Mende luzez egondako artea baten galerarekiko pena da gaur geratzen zaiguna. Lur hauen benetako aberastasuna ordezkatzen zuen artea horrek eta, era berean, aberastasun historikoarekiko ezagutza eta dibulgazio falta adierazten zuen, galtzaile beti garapen industrialaren aurrean.
Eritasunik gabeko itxura aparta erakutsi arren, enborrean zuen bere ahulgunea. Zauritu eta harrotua zegoen, eta barruan zeukan zaborragatik ahuldua zegoen, kontaezin ahala gaixotasunen kabi. Azken urteetan zehar bere bizitza luzatzen ahalegindu ziren brida batzuk ikusi ahal izan genituen. Brida horien presentziak arazoa egiturazkoa zela erakusten zuten, eta denbora kontua zela zuhaitzaren bizitza bere amaierara iristea. Zuhaitz horren galeratik espero beharko genukeena inguratzen gaituenarekiko arreta gehiago jartzea izan beharko litzateke. Zuhaitz horren historia borroka eta erresistentziaren adibide izan dadila, horren urruna ez den iragan baten kontserbazioaren adibide.