ALEXANDRA AINZ (Laudio, 1981) soziologoa da eta ikerkera abiatu nahi du terrorismo islamikoari buruz. Horretarako crowfundinga sortu du.
Crowfundinga abiatu duzu ikerketa gauzatzeko, zeri buruz?
Bi helburu dauzka proiektu honek: plazaratzea 2014tik bildutako zenbait material fundamentalismo eta terrorismoari buruz eta jarraitzea ikertzen bitartekoren batekin ekarpenak egiteko modu kritiko eta independentean.
Materialek liburu eredua daukate eta kontatzen dute nola sartu nintzen gai hauek ikertzen. Arabiara egindako bidaia eta nire tesia fundamentalismoari buruz (islamean ez dago bakarrik fundamentalismoa, nahiz eta hori lantzen dudan orain) ardatz hartu ditut azaltzeko modu errazean fenomeno horiek edonork ulertu dezan zer gertatzen ari den egun.
Aurreiritzi orientalista, xenofobo, islamofobo edo arrazistarik gabe egiten dut, estereotipo eta etnozentrismorik gabe. Horretarako baliatuko ditut nire esperientziak eta hizkera xumea. Bestalde, ikerkera horiek oinarrituta daude izandako harremanetan.
Crowfundinga abiatu duzu zaila izaten ari delako ikerketarako dirua lortzea?
Ikerketa sendoa da Estatu Espainiarrean, jende konprometituta eta baliogarria dago. Ezin dut esan baliabideak eskasak direnik, baina txarto banaturik daude. Bistakoa da lagunak izatea saritzen dela. Ondorioz, bitartekoak ez dira modu justuan banatzen. Horregatik jende asko kanpora joan da.
Zergatik izango da ezberdina zure ikerketa?
Lehenik eta behin, independentea izango da eta ondorioak ez dira izango partzialak izango, ezta zenbait ideologiak baldintzatuta.
Bestalde, ekimenaren oinarria da entzutea modu batean edo bestean terrorismo islamikotik gertu egon den jendea: terrorea praktikatu duten pertsonen senideak, lagunak, lankideak...
Zentsura salatu duzu.
Zentsura edonon dago. Politokiko zuzena dena alde batera utzita edo kritika egiten duzunean jomugan jartzen zara.
Norbanakoek eta erakundeek oso txarto hartzen dituzte kritikak (nik barne) eta zentsuratzeko hamaika modu dago: proiektua ezkutatuta, oihartzunik ez emanda...
Beldurraren gizartean bizi gara: lanpostua galtzeko, ez gustatzeko edo zentzuratua izateko beldurra. Hala ere, sistemak zentsuratzeko hamaika modu baditu ere, batzuk ezagutzen ditugu zentsuraren aurka borrokatzeko hainbat era. Eta horretan gaude, borrokatzen.