Perun zabiltza orain. Zertan?
Gure lanean hilabete bateko kanpo errotazioa egiteko aukera ematen digute eta Perura etortzea erabaki genuen. Familia eta komunitateko mediku egoiliarra naiz eta beste egoiliar batekin batera, Miren Arrazolarekin, abentura honetan murgildu naiz. Egoiliar-truke programa baten bidez Huancayora bideratu gaituzte, polikliniko batean lan egiteko, eskualdeko lehen mailako arreta sistema ezagutzeko. Huancayo 3.259 metrora dagoen Junineko herrialdeko hiriburua da, Peruko erdialdeko mendi-katean aurkitzen dena. Aurretik ez genuen ezagutzen, ez baita Peruko gidetan agertzen den leku turistiko tipikoa, baina inguruneak liluratuta utzi gaitu, egia esan.
Zertan datza zure egunerokoa bertan?
Peruko osasun sistema ezagutzeko asmoarekin etorri garenez, errotazioa hainbat kontsultetatik eta osasun sistema ezberdinetatik egin dugu (gaixotasun kronikoen kontsulta, larrialdiak, pediatria, Oihan Zentraleko osasun sistema ezagutu dugu, medikuntza alternatiboa…). Esperientzia oso aberasgarria izan da alde horretatik eta hainbat profesionalekin harremana izateko aukera eman digu. Horrez gain, gure aisialdian Huancayoko inguruneak ezagutu ditugu: Huaytapallana mendia, Jauja, Huancaya, Oihan Zentraleko ur-jauziak…
Zer da Perutik gehien harritu zaituena?
Lanean mediku-paziente harremanean dagoen errespetua eta lankideen arteko formaltasunak harritu nau, baita pazienteek medikuengan jartzen duten konfiantzak ere. Gure osasun sistema publikoarekin alderatuta, medikuntza alternatiboari garrantzi handia ematen diote: akupuntura, fitoterapia, Tai Chi… Horrekin batera lan egiten dute, medikuntza zientifikoaren osagarri gisa, osasun zentroan bertan.
Lehen azaldu dudanez, Oihan Zentraleko osasun sistema eta bertako Nomatsigenga komunitatearen bizimodua ezagutzeko aukera izan dugu. Oso bizipen polita eta oparoa izan da: beraien bizimodua, beraiek egindako eta landutako janari eta edari tipikoak dastatzea, bertako hizkuntza ezagutzea, beraien musika eta dantza entzun eta ikustea...
Azken esperientzia hau gure bizimoduarekin alderatuta erabat ezberdina izan da (pentsaezina, zentzu batean ere) eta horrek harritu izan nau gehien.
Huancayo Peru osoan da ezaguna bertako festa giroagatik. Horren harira, oso ohikoa izaten da kalean musika edota dantza giroa aurkitzea. Gure herrian bezala, familian batzen dira ospatzeko, janaren inguruan. Gastronomiaren aldetik oso aberatsa den lekua da, batez ere cevicheagatik ezaguna.
Euskal Herriko jendearen antza daukatela esan daiteke: hasieran apur bat lotsatiak iruditu arren, oso jatorrak eta hurbilak dira eta hasieratik egin digute harrera beroa, gure etxean bezala eta beraien familiaren parte sentiaraziz.
Laster itzuliko zara Laudiora. Baduzu Perura itzultzeko asmorik?
Nahiz eta gertukoen hutsunea sentitu, bueltatzeak pena handia ematen dit, oso gustura egon bainaiz. Oraindik erresidentzia bukatu behar dut Euskal Herrian eta ezin izango naiz bueltatu, oporretan ez bada. Baina etorkizunean, batek daki!