Zumaian grabatu dute aste honetan Aho beltza film laburra eta Uxue Derecho laudioarra izan da lanaren protagonista. Miguel Garces, Dorleta Urretabizkaia eta Sambou Diaby ere agertzen dira eta Alba Lozano da zuzendaria.
Hain zuzen, gidoia zinemagilearen esperientzian oinarrituta dago: "21 urte nituela egin nuen lan lehen aldiz grabaketa batean. Filmatzen ari ginela, lantalde osoa elkarrekin bizi ginen, gutako askok zinea lehen aldiz egiteko ilusioarekin. Baina filmaketa bukatu genuenean, festa batean, hiru pertsonak (tartean nire nagusi zuzenak) nire mugak gainditu zituzten".
Proiektuak Udalbiltzaren finantzazioa jaso du, Geuretik sortuta programaren bitartez.
Bizipen bikaina
Uxue Derechok Aiaraldea Komunikabideari azaldu dionez, esperientzia hobezina izan da: "Grabazioa benetan zoragarria izan da; talde osoa jator-jatorra da, eta mimo handiz tratatu naute. Denok elkarrekin oso lotura berezia sortu genuen, eta benetako familia txiki baten moduan sentitu genuen. Oraindik ere zaila egiten zait grabazioaz hitz egitea, emozionalki oso lotuta jarraitzen dudalako. Konturatu naiz ez dagoela grabatzea baino leku hoberik niretzat. Zaila egiten zait sentitzen dudana hitzetan jartzea: urduritasuna eta ilusioa nahasten dira, eta interpretazioaren lan eta pasioa bizirik ikustea magikoa da".

Horrez gain, hitz onak baino ez ditu Alba Lozano zuzendariarentzat: "Lehen egunetik oso zoriontsu eta pribilegiatua sentitu nintzen Alba ondoan izateagatik. Alba zuzendari zoragarria da, eta bide luzea du aurretik. Nigan konfiantza jarri zuen eta erakutsi zidan nahi dudan guztia egin ahal dudala. Hilabete hauetan asko ikasi dut berarengandik eta neuregandik ere".
Ezin sinetsi
Aho beltza filman izandako paper hori bere lehen pertsonaia protagonista izan da eta harriduraz eta ilusioz hartu zuen berria bere unean: "Papera nirea izango zela jakin nuenean oso berezia izan zen, eta egia esan, oso oroitzapen lausoa dut une horretaz, emozioaren eta poztasunaren eraginez. Gogoratzen dudan bakarra da negar egin nuela eta familiari deitu niola; ezin nuen sinetsi. Lehen aldia zen hain proiektu polit eta berezi batean papera lortzen nuela. Denbora luzez 'inpostorearen sindromea' izan nuen; ez nuen ulertzen nola lortu nuen. Entsegu askoren eta zuzendariarekin zein lankideekin izandako elkarrizketa ugariren ondoren, konturatu nintzen benetan lortu nuela, ahotsa ematea bezalako mezua duen proiektu baten protagonista izango nintzela".
Bokazioa berretsita
Filmaketan izandako eskarmentuak, dena den, erakutsi dio laudioarrari bere tokia zineman dagoela eta horretarako urte luzez prestatu da: "Zineman izandako nire lehen esperientzia Batxilergoa amaitu nuenean izan zen. Euskal Herriko Zinema Eskolan izena ematea erabaki nuen, interpretazioa ikasteko. Txikitatik nekien aktorea izan nahi nuela, interpretazioaren munduan aritu eta istorioak kontatu nahi nituela, baina Batxilergoa amaitu arte ez nintzen ausartu pauso hori ematera. Han hiru urte eman nituen prestatzen; tartean, film laburrak egin nituen eta grabaketen mundura ohitzen hasi nintzen. Gero, prestakuntza jarraitzea erabaki nuen: ahotsa, gorputza eta dantza, inprobisazioa, eszenari buruzko ikerketa...".