Zein da zure harremana modarekin?
Betidanik oso gustuko izan dut moda mundua, puntua egitea eta jostea; izan ere, jostunen familiatik nator. Hala ere, ez nuen era profesionalean ikusten, hobby moduan baizik, eta batxilergoa bukatzean hainbat urte eman nituen ingeniaritza ikasketak egiten.
Zergatik erabaki zenuen modari lotutako ikasketak egitea?
Pasioak eraginda. Ingeniaritza utzi eta nire zaletasuna zena jarduera profesionaltzat hartzea erabaki nuen. Informazioa bilatzen hasi nintzen, eta Patroigintza eta Moda goi mailako zikloa egin nuen Barakaldoko Nicolas Larburu zentroan, bi urtez. Bertan, patroigintza eta joskintza industrialari buruzko ezagutza handia jaso nuen: diseinuak nola egin, ze makinak erabiltzen diren, prozesua, ze material erabili ahal diren, oihal bakoitzaren funtzioa… Esperientzia oso ona izan zen, eta bukatu nuenean Bilboko IFEELNUT enpresan egin nituen praktikak.
Zein izan da zure ikasketa ibilbidea orain arte?
Goi mailako zikloa bukatu nuenean, joskintza xehetasunak, artisau-metodoak eta bere erabilerak beti interesatu zaizkidanez, Goi Mailako Joskintza ikasten jarraitzea erabaki nuen, Javier Barroetaren Goi Mailako Joskintza eskolan, Bilbon. Bertan, pieza bakoitza egiteko era guztiz ezberdina da; artisaua da, neurrira egindako piezak sortzen dira, eta puntada eta xehetasun bakoitza zaintzen da. Antzinako metodoa da, gure amamek erabiltzen zuten metodoa.
Bukatu bezain pronto, Cristobal Balenciaga museoan goi mailako jantzigintza ikastaro bat egiteko aukera ere izan dut.
Hemen bakarrik ez, Londreseko Saint Martins Unibertsitatean ere egon zinen.
Bai. Iragan irailean, Javier Barroetaren Goi Mailako Joskintza eskolan bigarren urtean negoen bitartean, BIAAFek (Bilbao International Art And Fashion) ematen dituen dirulaguntzei esker, Londoneko Saint Martins Unibertsitatean egon nintzen hamabost egunez.
Transmision-eko lehenengo etapa egiten da bertan. Transmision BIAAFek eta Balenciaga museoak egiten duten proiektu bat da, eta bi astez, Balenciagan oinarrituta, diseinu edo proiektu bat egitean datza. Koadernoan marrazkiak eta collageak egiten hasten zara, eta gero manikian oihal birziklatuekin, paperarekin… proiektua egiten zoaz. Bi asteak igarotzen direnean proiektua aurkezten duzu.
Bigarren etapa lehiaketa da. Bigarren etapa horretara pasatzea lortzen baduzu, Balenciaga Museoan klaseak emateko aukera duzu eta, ondoren, irabazleetako batek bere proiektua aurkezten du Balenciaga Museoan. Ni ez nintzen bigarren etapara pasatu, baina tira, lehenengoa egiteko aukera izan nuen.
Diseinu propioak egiten dituzu?
Gradu Amaierako Proiektuan nire lehen ezkontza bilduma aurkeztu nuen, Euskalduna Jauregian, Amalore deiturikoa. Ezkontzako soinekoetan eta botanikan dago inspiratuta, eta ehoziri eta parpaila teknikak erabili ditut. Hiru jantzi egin ditut guztira.
Saltzen dituzu zure diseinu propioak?
Ezkontzakoak ez, baina bai, gauzak egin ditut. Gainera, nire bikotekidearen amak Amurrioko denda batean egiten du lan, nik ere bertan lan egiten dut, eta horrek ere lagundu dit gauzak nola erabili behar diren jakiten.
Ikusi eta ikasi duzun guzti horretatik zer da gehien gustatzen zaizuna?
Ezkontza diseinuak. Izan ere, diseinu hauetan eskuz egindako jantziak izatea eta detaileak edukitzea asko baloratzen da. Nire amamak erosten zituen jantziak bezalakoak dira, kalitatezkoak eta bakarrak.
Zer asmo duzu orain?
Irailean Madrileko ospe handiko ezkontza-soineko enpresa batean hasi ditut praktikak, lau hilabetez, eta gero bertan geratzeko asmoa daukat.
Zertan ikusten duzu zure burua etorkizunean?
Jantzi hauek egiten. Lehenengo kanpora joan eta probatu nahi dut, etxera itzultzeko denbora beti izango dut. Okondon ere badago aukera lan egiteko, baina egia da hemendik kanpo gehiago dagoela. Gainera, jendeak lana baloratzen du baina askok ez dute hori ordaindu nahi. Dendetan jendeak erosten du, baina norbaitek zerbait egiten duenean, pentsatu behar duzu horren atzetik denbora eta materiala dagoela, eta bakarra dela. Modaren mundua zaila da, baina gustatzen zait eta, orain ez badut egiten, ez dut egingo.
