Non zaude orain?
Orain Ekuadorren nago, Quito alboan, 40 kilometrora, El Valle de los Chillos deiturikoan. Futbol klub batean ari naiz lanean, Independiente del Vallen, scouting, metodologia, trebakuntza… egiten ditut.
Klub honek indar handia dauka. FC Barcelonak egiten duen moduan, herrialde osoko jokalari gazte onenak hautatzen dituzte eta hona etortzen dira bizitzera. Azpiegiturak dituzte, ikastetxea eta guzti. Bizitza osoa egiten dute hemen jokalariek. Izan ere, gazte batzuen etxeak ehunka edo milaka kilometrora daude eta ezin dute bidaia egin egunero.
Eta zer da zuk egiten duzun lana zehazki?
Aintzat hartu behar da hemen denboraldia urtarrilan hasten dela eta ni duela gutxi heldu naizela. Hortaz, egiten dut mutilen hautaketa eta baita nazioarteko lana ere. Entrenatzaile gisa ere aritzen naiz jokalari gazteenekin.
Nola sortu zen aukera hau?
Ni Athletic Clubarekin nenbilen proiektu bat egiten ikastaro baten barruan. Ikastaro horretan soilik parte har zezaketen hautatutako pertsonek. Han ezagutzen nuen jendea eta, horietako baten bitartez, Unai, lortu nuen hona etortzea.
Hemen bazeuden Bilboko bi kide. Bat zen Unai Bonbin. Berak ezagutzen zuen Arkaitz, Athleticeko harrobiko zuzendari lanetan egondakoa. Berarekin jarri nintzen harremanetan eta horrela heldu nintzen. Gustuko izan zuen nola egiten dudan lan eta eskatu zidan Ekuadorren geratzeko eta harekin joan nintzen bizitzera. Gero itzuli nintzen Euskal Herrira, amaitu nuen unibertsitatea eta nire hasierako asmoa zen Ekuadorrera jotzea berriro, baina Eibarren lana atera zitzaidan eta denboraldia amaituta, orduan bai, Independiente del Vallera itzuli naiz. Nire erreferentea hemen Arkaitz Mota da, hemengo talentu departamentuko zuzendaria. Berak nigan konfiantza jarri du.
Eibarren eta Lezaman egon ondoren, zein desberdintasun sumatu dituzu?
Hemen talentu handia dago. Hemengo jokalarien biotipoa oso nabarmena da. Fisikoki oso indartsuak dira eta gurekin lanean ari diren gazte batzuek ziurrenik bukatuko dute Europan jokatzen.
Kontuan hartu behar da egun Europako puntako taldetan ari direla Ekuadorreko zenbait jokalari: Moises Caicedo, William Pacho, Kendry Paez...
Talentuaren aldetik, maila handia da, baina futbola ez da taktikoki hain ona, Euskal Herrikoarekin alderatuz, adibidez.
Hori bai, oso jokalari onak daude, askok afrikar erroak dituzte eta azkarrak eta indartsuak dira, izugarria da.
Klubaren aldetik, oso ezberdina da?
Eibar herriko talde bat da, baina profesionala. Ez daukate bitarteko askorik eta hala ere oso ondo egiten dute. Tratua oso hurbila eta ona da, baina Athleticeko metodologia eta giroa bikaina da. Adibidez, Athleticeko jokalariek, teknikoki edo fisikoki ez dute horrenbeste tresna, baina euren eraginkortasuna handiagoa da. Praktikoagoak dira eta taktikoki hobeto ulertzen dute futbola. Klubaren ikuspuntutik, Independiente del Valleko azpiegiturak eta Athleticekoak antzekoak dira. Belar sintetikoko zelaiak berdinak dira eta belar naturalekoen kasuan, Lezamakoak apur bat hobeak dira eta jokoa azkarragoa da han horregatik. Dena den, hau oso ondo dago, futbol zelai asko daude, bi estadio, ikastetxe bat…
Nolako giroa sortzen du klubak?
Antzekoa ere. Hemen harrobiko futbol zuzendaria ere Bilbokoa da. Garatuta dago eta ez dago arazorik. Jendea etortzen da ikustera, gabeziak konpontzen saiatzen dira… Agian apur bat lasaiagoa da.
Lehen aipatu duzu ez dela zure lehen aldia Ekuadorren.
Duela bi urte egon nintzen eta abuztuan itzuli naiz. Abuztuaren 28an, zehazki.
“Hemen dena da lan egitea: gimnasioan entrenatzea, partidak ikustea… Hori da nire bizitza. Noizbait ateratzen naiz, baina ez da nire lehentasuna”
Ezberdintasun handia dago Okondo eta Quitoko bizimoduen artean?
Garrantzitsuena da hemen ez dagoela bizitza sozial handirik. Izan ere, 19:00etatik aurrera gaua da eta ez dago inor kalean, oso arriskutsua baita. Ez dago dirurik eta gaizkile banda ugari dago. Kontu handiz ibili behar zara, ez da arrunta taberna batera joatea. Merkatalgune batera joan zaitezke, baina, oro har, etxera joaten da jendea.
Dena den, nik azpimarratu nahi dut Ekuadorrera etorri naizela lan egitera. Gogoko dudana egiten dut eta saiatzen ari naiz horretan zentratzen. Okondon lagunekin igarotzen nuen denbora pilo, baina hemen dena da lan egitea, gimnasioan entrenatzea, partidak ikustea… Hori da nire bizitza. Noizbait ateratzen naiz, baina ez da nire lehentasuna.
Zer da gehien botatzen duzuna faltan?
Faltan gehien botatzen dudana lagunak eta familia dira, baina hemen badaukat bestelako familia futbolaren inguruan. Hori bai, ez da berdina.
Zein da zure helburua Ekuadorren?
Printzipioz urtea amaitzean, abenduan, Okondora itzuliko naiz, baina urtarrilan Ekuadorrera bueltatu nahi dut, aukera hau aprobetxatzeko eta beste denboraldi bat hemen egotea. Momentuz ez dut helbururik jarri nahi. Lan egin nahi dut eta gero ikusiko dugu.