[IRITZIA] Pentsaraztekoak

IFEMA-ko kanpaina-ospitalea. Materiala, oheak; dena prest. Ehunka mediku iritsi dira. Eta han geratu, egonean. Ez omen dago “dena antolatzeko, jarraibideak emateko” inor…

Zurlurtuta utzi nau irudiak eta hangoen adierazpenek. Ez nuen uste hain animalia gregarioak ginenik. Nola liteke beharrezko tresnak eta ezagutzak dituen profesional talde bat egonean geratzea, aginduen zain, pazienteak hortxe bertan izanda? Are larriagoa iruditzen zait ikusita agintariek ez dutela oraingo honetan gehiegi agintzeko gogorik, antza… Behingoz beharrezko baliabideak eman, paretik kendu, adituei bide librea utzi eta… Adituak hortxe, egonean, edo are okerrago, kexaka.

Eta zer pentsa eman dit horrek… Delegazionismo hori, gregariokeria hau guztia ikusita, edo Katrina hurakanaren ondorengo arpilatzeak eta gainerako adibideak, tentazioa dut pentsatzeko, apika, agian, gizakiok tirano, buruzagi, ugazaba, diktadore eta enparauen beharra badugula… Eta tentaziozalea naiz, oso. Osaba Oscar Wildek esan omen zuen tentazio bat gainditzeko modu bakarra hari men egitea dela… Baina ez, oraingoan ez…

Lan ezkutua, edo ilegala, edo babes sozialik gabekoa dutenei laguntzen jarraituko dut, edonolako zailtasunek eta nola-halako agindu zurrunek kaltetutako pertsona bigunei laguntzen, hori ez egiteko dudan aginduari entzungor eginda.

Izan ere, agindurik behar ez den kasuetan, ondorio ankerrak dituzten aginduak ditugu. Eta aginduak eskatzen ditugunean, erantzunik ez.

Norbere ekimena, pentsamendu buruaske eta buruaskia, autoestimua hiltzen dizkigun eta lotsa eta beldurra inokulatu digun kate hau nork ezarri digun pentsatzen ari naiz orain…

Artaldetik atera eta bakarka pozik bizi diren ardi gehiago ez ote dugu behar izango?

Betebehar bihurtu digute erabakitzeko eskubidea, erabakitzeko ardura. Are karga bihurtu ere. Eta erabakitzeko gaitasuna zeroz azpitik dugu.

Geure erabakiak hartuko ez duenik ez dagoenean, zer?

Beraz, inor baden inorez xumea izateak ematen didan autoritate falta baliatu nhi dut neure buruari, eta entzun nahi duenari oihukatzeko: begiratu, ikusi, sentitu, pentsatu… eta EKIN, demontre!