-Kaixo.
-Arratsalde on. Euskalduna zara?
Horrela hasi zen bi ezezagun arteko gero luzea izango zen solasaldia. Euskaraldiaren lehenengo eguna zen. Trinkete baten teilatu azpiko pasabide estu batean gertatu zen, Santiago de Txileko Denak Bat euskal etxean. Ni ateratzera nihoan; bestea, emakume gazte bat, Denak Bat-en duen txokora zihoan. "Ahobizi" txapa zeraman.
Elkar aurkeztu genuen; bera Mireia Orbegozo, euskara irakaslea Chileko Unibertsitatean eta Unibertsitate Katolikoan; laurogeita hamar bat ikasle ditu.
Denak Bat euskal etxean euskararen eguna ospatuko dute abenduaren 1ean; Mireiak, Alvaro Montes de Oka (euskal etxeko euskara irakaslea) eta bertako beste ikasle batzuekin, euskara egunaren egitaraua ixtera etorri zen bertara. Geratu nintzen.
Hamar bat pertsona elkartu ginen: esandakoak eta Nicolas, Itsaso, Jorge, Marta, Sebastián, Marijose, Catalina...; gazteak gehienak, helduagoak batzuk, eta jubilatu bat, ni neu.
Miresgarria egin zitzaidan Santiagon euskara ikasleak aurkitzea; eta deigarriagoa oraindik Euskal Herriarekin inongo loturik gabeko madrildar neska bat ikasle talde honetan aurkitzea; Marta ikasturte oso bat egongo da Santiagon, eta bertan hasi da euskara ikasten; itzultzean jarraituko du ere.
Egitarauaren azken ikutuak borobildu ondoren, Txileko ardoz, garagardoz eta Nicolasek eta Alvarok prestatutako pintxo gozoez, disfrutatu genuen. Pintxoak gurean jan ditudanak bezain onak.
Jana, edana eta solasaldia luzatu ziren, bakan batzuentzat gauerdira arte.
Lau egun beranduago hurbildu naiz berriro euskararen egunerako txalaparta entsegua ikusi eta agur esatera. Larunbatean, euskara eguna ospatuko dutenean, urrun egongo naiz, baina txalaparta soinua nirekin eramngo dut. Entzutean euskaldun hauek gogoratuko ditut, egun horretan eta gero ere, euskaraldia loratzen jarraituko duenean.