Gauza jakina da Ertzaintzak Bilbon eraildako gaztea Basauriko semea izan arren, Laudion familia zuela. Iloba galdu zuten Laudioko izeko eta osabari Ertzaintza berak semea kendu eta Espainiako kartzeletara bidali zuen 5 urte luzez.
Biktimaz, memoriaz eta autokritikaz gehiegitan hitz egiten ari den honetan, familia honek zeresan handia izango zukeen horren guztiaren inguruan. Baina nago inork ez diela ezer galdetu, kontrakoa baizik.
Egunotan, Iñigoren kasua berriro izan da hizpide. Modu krudel zein tamalgarrian berriro ere. Auzia argitzeko aurrerapausuak eman baino, euren mina arintzeko neurriak hartu baino, Iñigoren familia iraindua izan delako berriro ere. Iñigo erail zuten ertzainen burua aste honetan Donostian egindako jardunaldietan, torturaren aurkako ikur bezala ez dute agertu ba!
Hala ere, Iñigoren familiak tinko jarraitzen du, jarrera eredugarria erakutsita. Ardura nekeza bezain duin horretan, familiaren bozeramile lanak egiten ari den Oierren papera azpimarkatu nahi dut. Bere parte hartzeen, bere hitzen zuzentasun, egokistasun eta zolitasunak, Iñigoren gogoa eta oroimena ez ezik, poliziaren gehiegikeriak eta jazarpenak jaso dituzten guztiena ere bizirik mantentzen laguntzen dutelako.
Animo Cabacas-Lizeranzu sendia!
Argazkia: Monika Del Valle-Argazkipress-GARA