Gizakiak beharrezkoa du alde batetik bestera mugitzea, behar eta arrazoi ezberdin askogatik. Mugimendu hauek historian zehar nabarmenak izan dira eta gure eskualdeak ere ezagutu izan ditu. Sopeña bidea, gaur egun Urduñatik gora doan bidea, historia luzeko bidea da. Penintsula eta itsasoa lotzen zuen bidea baita; eskualdeko lehen giza aztarnak eta herrixkak (Luxo, Lexartzu...) bere inguruan dauden bidea. Burgoseko Mena harana eta Aiaraldearen arteko zubia, benetan bide esanguratsua, bide honen inguruan jaio baitzen eskualdea.
Gaur egun basabide xume bat besterik ez dena eta bide berdea izendaturikoa, ziurrenik historiaurretik erabili izan zuten bidea da, trikuharriak eta multzo megalitikoak bere inguruan egoteak frogatzen du hau. Erromatarren garaian ere erabili izan zen bidea, baina ez zen Erdi Aroaren hastapenerarte bide garrantzitsu bilakatu.
Animalia eta gurdien garraioarentzat aproposa zen Sopeña bidea. Hiriak eta feriak lotzen zituen, merkatari eta salerosle askoren norabidea markatuz. Hori dela eta, eskualdea egituratzeko ardatz bilakatu zen garaiotan. 864. urtean aipatzen da lehen aldiz, herri bide bezala eta batez ere artilea izan da bidetik, penintsulatik itsasora, garraiatu den produkturik ugariena.
Felix Mugurutza ikerlariaren ustetan, eskualdea interpretatzeko aukera handia ematen du. Aiaraldeko lehen bide nagusia izan baitzen. Baina, XII eta XIV. mendeetan, Urduña hiria jaiotzearekin batera, Bilbora joaten zen bidea indartu egin zen. Beraz, ikerlariaren ustez, ezin daiteke Aiaraldearen sorrera ulertu eta interpretatu bide hori kontuan izan barik.