Horrelakoa izan da Ioneren heriotza, guztiz ustekabekoa, denok saminduta eta apurtuta utzi gaitu.
Ioneri buruz asko hitz egiten ari da kirolari sutsu modura. Niri gustatuko litzaidake hari buruz hitz egitea lankide gisa, hurbilean eta egunerokoan. Lan arloan sutsua ere bazelako.
Bere irribarrearekin iristen zen goizero, eta beti zuen hitz atsegin bat. Langile nekaezina, konstantea, entregatua eta zerbitzaria, ikasle guztiez arduratzen zena, eta beti behar zen guztian laguntzeko prest zegoena.
Urtebete baino ez zeraman gurekin, baina bera egunero saiatzen zen bere burua gainditzen, hobeto eta ilusio handiagoarekin lan egiten. Ionek bere ikasleak maite zituen eta bere ikasleek bera maite zuten. Asko dugu eskertzeko partekatutako une guztiengatik.
Faltan botako dugu, zalantzarik gabe. Eta galderak egingo dizkiogu geure buruari, ulertezina dena ulertzen saiatzen. Min ematen digulako, min handia. Baina poema eskoziar batek dioen bezala "negar egin dezakezu joan delako, edo irribarre egin dezakezu bizi izan delako. Begiak itxi eta otoitz egin dezakezu, itzul dadin, edo ireki ditzakezu eta egin duen guztia ikusi".
Zure bihotza hutsik egon daiteke ezin duzulako ikusi, edo konpartitu zenuten maitasunez beteta egon daiteke.Negar egin dezakezu, zure burua itxi, hutsunea sentitu eta bizkarra eman, edo berari gustatuko litzaiokeena egin dezakezu: irribarre egin, begiak ireki, maitatu eta aurrera segi.