Urduñako Udalak aste honetan eskatu die herritarrei ahalik eta arreta gehien jartzeko udal igerilekuetan, berriro garbitzeko beharra agertuz gero, 24 edo 48 orduz itxi beharko baitituzte.
Berez, azalpenaren atzean dagoena zera da, ekainaren erdialdetik hona zortzi aldiz agertu direla gorotzak igerilekuetan. Aiaraldea Komunikabideak ziurtatu ahal izan duenez, hiru kasu gutxienez erabiltzaileen istripuen ondorioz izan dira. Ume batek gainean kaka egin zuen gainean nahigabe bi aldiz eta behar bereziko erabiltzaile bati ere gauza bera gertatu zitzaion.
Erronka birala?
Hala eta guztiz ere, zenbait hedabidek gertakari horiek lotu dituzte ustezko erronka biral batekin. Komunikabideek ez dute azaldu zertan datzan erronka berez, baina azken urteetako albisteak arakatuta, soilik toki batean identifikatu zuten horrelako profil bat.
Zehazki, Extremadurako Miajadas herrian izan zen 2023an, non Udaltzaingoak ikertu zuen sare sozialetan zegoen profil bat. Bere jabeak eskaintzen zuen herriko igerilekuetan kaka egitea jarraitzaile kopurua handituz gero: 100 jarraitzaileekin zelaian, 1.000 jarraitzaileekin beste toki batean...
Zehazki, Extremadurako Miajadas herrian izan zen 2023an, non Udaltzaingoak ikertu zuen sare sozialetan zegoen profil bat. Bere jabeak eskaintzen zuen herriko igerilekuetan kaka egitea jarraitzaile kopurua handituz gero.
Hori da, berez, ofizialki Aiaraldea Komunikabideak aurkitu duen ikerketa bakarra. Hortik harago, espekulazioa izan da nagusi Valentzian, Extremaduran eta orain, Bizkaian, Urduña eta Sopelako gertakariak horrekin lotu baitituzte aparteko frogarik gabe.
Aiaraldea Komunikabidea atzo jarri zen harremanetan Urduñako Udalarekin eta bertako ordezkari batek uko egin zion hedabideen teoriak baloratzeari.
Udako gaiak
Froga gehiago aurkeztu ezean, badirudi igerilekuena izan daitekela aurtengo gai udatiarra. Printzipioz, horrelako albisteek betetzen dute udako etenaldiaren hutsunea, baina, tamalez, hutsune horrek beti dauka sentsazionalismo kutsu bat, zeinak gizartearen emozioak nahastu eta mobilizatzen dituen.
Ustez igerilekuetan kaka egiten duten gazteen istorioak hiru osagai ditu: gazteak (gizarteko parte arrotza izango balira bezala), sare sozialak eta, nola ez, gorotzak.
Aurtengo beste gai udatiarra, tamalez, arrazismo eta xenofobiarena da, Torre Pachecon gertatutakoa ikusita, iaz Erresuma Batuan jazo zen bezala.
Beste urte batzuetan sumisio kimikoa lortzeko ziztadak izan ziren. Ofizialki ez da egon zigorturik horrelako ekintzarik gauzatzeagatik, baina hedabideen jarduerak psikosia sustatu zuen emakumeen eta erakundeen artean. Alarmaren funtsa guztiz erreala zen, sumisio kimikoa emakumezkoen kontrako sexu erasoak egiteko errealitate gordina baita, baina zaila da ziztadaren eredua baliatuta egitea (gutxienez bizpahiru segundo beharrezkoak dira substantzia gorputzean txertatzeko, eta biktimak ez luke erresistentziarik egin behar). Zoritxarrez, askoz errazagoa da edalontzi batean drogaren bat botatzea, esaterako. Hala eta guztiz ere, hedabideek gai hori zabaldu zuten emakumeen gainean mehatxua jarrita.
Udako gaia izan ez zen arren, antzekotasunen bat izateagatik interesgarria da aipatzea "Bale urdinaren erronka". Komunikabideek asko astindu zuten horren mamua. Teorian, Errusian sortutako Internet bidezko erronka zen nerabeentzat eta jokoaren amaiera zen jokalariaren beraren suizidioa.
Interesgarria da aipatzea "Bale urdinaren erronka". Komunikabideek asko astindu zuten horren mamua. Teorian, Errusian sortutako Internet bidezko erronka zen nerabeentzat eta jokoaren amaiera zen jokalariaren beraren suizidioa.
Kasu horrek ere beldurra piztu zuen gurasoen artean, baina urteak pasa eta gero, poliziaren eta hainbat adituren ondorioa izan da inoiz ez zela horrelakorik existitu. Kazetari batek erreportaje bat egin zuen eta beste askok horren berri eman zuten. Fenomeno horren atzean bazegoen gizartean pil-pilean dagoen beste gai baten esplotazioa: gazte eta nerabeen buru osasuna.
Adibideak ikusita, kontraesankorra badirudi ere, igerilekuetako kakagileena izan daiteke gai udatiarrik aseptikoena, baina, hala ere, ez du esan nahi ez duela inolako aztarnarik utziko, psikosian eta beldurran oinarritzen baita, okupazioarekin, migrazioarekin edota beste gai batzuekin hedabide ugarik egiten duten moduan.