ELIXABETE HERRERA MAGRACHek (Luiaondo, 1980) 10 urte eman ditu itsasoan lanean: ofizial karguan aritu da merkantzia arriskutsuak garraiatzen dituzten ontzietan. Tailandiara egin du azken bidaia.
Nola egiten da lan horrelako itsasontzietan?
Hiru edo lau hilabete osoko kanpainak izaten dira. Horien ondoren hilabetetako atsedena hartzen dugu, oso intentsitate handiko lana delako: etengabe egiten ditugu 4 orduko guardiak eta 8 orduko atsedenak, gau eta egun eta asteko egunen artean desberdindu gabe.
Tradizionalki gizonen arloa izan den hori, aldatu da?
Unibertsitatean, gure klasean, 50 ikasle inguru geunden eta 13 neska ginen. Noizbait emakume bakarra izan naiz kanpainan, baina gehienetan ez.
Noski, itsasontzi batzuetan kide ergelak egon dira, inoiz emakume bat buruzagi izan ez dutenak... Baina orokorrean ez dut arazorik izan eta zorte handia izan dut.
Euskaldunen eragina nabari da itsasoaren munduan?
Bai! Egun galiziar gehiago dago, baina euskaldunon eragina oso nabaria da oraindik ere. Kubatar edo argentinarrek ere badakite zer den “hamaiketakoa” eta non dagoen itsasontziko “kakalekua”. Bi hitz horiek oso errotuta daude! (barreak)
Bakardadea da gogorrena?
Baietz esango nuke. Jende gehienak ez du baloratzen egunero etxera iristearen zortea. Itsasoan urtebetetzeak, ezkontzak... gauza asko galtzen dituzu. Lankide askok seme-alabak dituzte eta ez dute apenas denborarik ematen haiekin. Oso gogorra da. Adibidez, nik zortzi urtez eman ditut Gabonak etxetik hurrun. Hala ere, 6 urtez itsasontzi berdinean aritu zarenean eta kide berdinekin zaudenean, familian egongo bazina bezala sentitzen dituzu horrelako egunak.
Marinelak itsasoarekin ere ‘ezkontzen’ direla diote.
Zalantzarik gabe. Jubilatzen den jende gehienak esaten du: “Hilabetetxo bat joango nintzateke!”. Eta ezagutzen duzun jendea eta ikusten dituzun gauzak asko aberasten zaituzte. Mundu osotik ditut lagunak! Gauza asko kentzen dizkizu, baina ordaindu ezin daitekeen esperientzia irabazten duzu.
Orain lehorrean zaude.
Familia bat osatu nahiko genuke eta horretarako itsasoak ematen ez duen egonkortasuna behar dugu.