Tipi Tapa Tipi Tapa, Korrika badator! Denok azkar identifikatzen dugun esaldi bat da, eta, hain zuzen ere, bere erritimoagatik jartzen gaitu martxan berehala.
Korrikak ilusioa sortzen du, Olentzero eta Maridomingiren etorrera bezala da, edo gogoko dugun bisita bat. Korrikaren iragarpena hasten denean, zerbait pizten da gure barruan. Eta ibilbidea ikusi eta kilometro bat gure etxetik igaroko zela jakin arte itxaroten dugu, euskarak, gure ama-hizkuntzak, gure berezko hizkuntzak, bizirik, inoiz baino biziago jarraitzen duen lekukoa pasatzen ikusteko.
Txikitatik hitz egiten dutenentzat, etxean edo eskolan, helduengandik ikasi dugunontzat edo hitz egiten ez dutenentzat, baina norberarena balitz bezala identifikatzen dutenentzat. Nire aitak genetikoki ezagutu eta hitz egin beharko lukeen hizkuntza ez dakien pertsona bakarretakoa dela esan ohi du.
Okondon bizi izan ditugun Korrika guztien artean, bereziki gogoratzen dut Agustin Allendek eraman zituen kilometroa, bere poza eta harrotasuna gogoratzen ditut eta Korrikak beti ekartzen didan oroipena da.
Gure hizkuntza maite dugun guztiok bat eginda sentitzen garen unea da. Euskadik bat egiten du euskara babesteko eta sustatzeko, gure herrian zehar tipi-tapa-tipi-tapa dabilen gure hizkuntzaren lekukoa eramatearen ilusio eta alaitasunetik.