Idazle gasteiztarra bere buruaz aritu zen eta kontatutako pasarteek irribarre bat baino gehiago eragin zuten bertaratutakoen artean (70 pertsona inguru). Ordu eta erdiko berbaldiaren ostean, entzuleen galderak erantzuteko nahiz liburuak sinatzeko prest agertu zen.
Ia 50 urte zituela hasi zen eskribitzen Toti, lagun batekin egindako postura aitzaki hartuta. Egunean 8 ordu ematen ditu idazten eta bere hitzetan, "Emakume idazle baino gizon idazle gehiago dago. Horren arrazoia emakumeak praktikoak garela da, hau da, zer edo zerk funtzionatzen ez badu, emakumeok hori egiteari uzten diogu". Izan ere, bere lehenengo liburuak −La calle de la judería− harrera ona izan ez balu, ez luke idazten jarraituko.
Bere eleberrietarako genero historikoa aukeratu zuen: "Edonork ez dauka nobela historikoa idazteko gaitasuna. Urteak eman behar dira historia irakurtzen, dokumentatzen… Garaia ezagutu behar da, orduko egoera politikoa, erlijiosoa, soziala, bizimodua nolakoa zen, zer jaten zen…".
Historian oinarrituta, istorioak asmatzen ditu bere bizipenak tartekatuz; eta horrekin asko disfrutatzen du gainera. Ez ditu pertsonaiak deskribatzen, baizik eta irakurleari askatasuna ematen dio nahi duen irudia egin dezan. Totiri gu, herritarrak, interesatzen gatzaizkio, "Inork ez baitu guri buruz ezer idatzi". Talde horretan sartzen dira artisauak, emakumeak, nekazariak, arrantzaleak... Herri xehea, oro har.
Horrez gain, haurrentzako literatura idazten du euskaraz zein gaztelaniaz eta Nur –arabieraz, argia– bildumako liburuek arrakasta handia izan dute.